اضطراب یک حالت روحی و جسمی از انتظارات منفی است. از نظر روانی اضطراب در مواقع دلهره آور با افزایش برانگیختگی و دلهره خود را بروز می دهد و از نظر جسمی با فعال سازی ناخوشایند چندین سیستم بدن – همه اینها برای تسهیل پاسخ به یک خطر ناشناخته، واقعی یا خیالی ، مشخص می شود. احساساتی مانند ترس از نتایج بد، و احساسات جسمی مانند عصبانیت و تپش قلب برای ناراحتی طراحی شده است.
منظور از اضطراب جلب توجه و ترغیب شما برای ایجاد تغییرات لازم برای محافظت از آنچه که به آن اهمیت می دهید، است. اضطراب های گاه به گاه طبیعی هستند و حتی می توانند مولد باشند. اضطراب را می توان بهایی دانست که ما انسان ها برای داشتن توانایی تصور آینده پرداخت می کنیم.
وقتی اضطراب به یک اختلال تبدیل می شود
اما اختلال‌اضطراب مداوم، فراگیر یا بزرگتر می تواند زندگی روزمره را مختل کند، چه در مدرسه، چه در محل کار و چه با دوستان – این نشانه یک اختلال اضطرابی است. تقریباً یک سوم بزرگسالان در دنیا در مقطعی از زندگی خود با اضطراب غیرقابل کنترل دست و پنجه نرم می کنند. اضطراب اغلب با افسردگی همراه است و این دو علائم مشترک زیادی دارند و بسیاری از مسیرهای مغزی یکسانی را شامل می شوند. شرایط مختلف مانند تجربیات دوران کودکی مانند آسیب های اولیه و شیوه های فرزندپروری مانند محافظت بیش از حد می تواند به آسیب پذیری در برابر اختلال‌اضطراب کمک کند.
از بین بردن این اختلال به طور کامل نه ممکن است و نه مطلوب، زیرا نقش مهمی در هوشیاری و زنده ماندن ما دارد. درمان برای حفظ اضطراب در سطوح قابل کنترل است. اضطراب را می توان با موفقیت با استفاده از درمان ، دارو یا هر دو درمان کرد. اقدامات سبک زندگی، مانند ورزش منظم و تنفس عمیق، نیز در کنترل اضطراب بسیار مهم است.
چرا اختلال‌اضطراب در افراد در حال افزایش است؟
اضطراب در حال حاضر اصلی ترین مشکل سلامت روان در سراسر جهان است و شیوع اضطراب به ویژه در بین جوانان در حال افزایش است. تعداد فزاینده ای از کودکان و نوجوانان در حال تشخیص این اختلال هستند. یکی از دلایلی که اغلب برای افزایش عمومی اضطراب ذکر می شود، بار عدم قطعیت در تقریباً همه حوزه های زندگی مدرن، در پاسخ به مجموعه ای از تغییرات اقتصادی و فرهنگی است. عدم اطمینان اضطراب ایجاد نمی کند، اما زمینه های ایجاد آن را فراهم می کند.
دو عامل مهم در ایجاد این اختلال در بین جوانان شیوه های فرزندپروری است که بیش از حد از کودکان محافظت می کند و ظهور رسانه های اجتماعی. فناوری فرصت های جدیدی را برای ارتباط افراد فراهم می کند ، اما همچنین منجر به تجربیات جدیدی از مقایسه اجتماعی منفی و مسیرهای جدیدی برای محرومیت اجتماعی می شود.
چگونه علائم اضطراب را بشناسیم؟
اضطراب نه تنها با حلقه های بی پایان نگرانی در ذهن، بلکه با ناراحتی تپش قلب در بدن ، از پرش عمومی و لرز تا زنگ در گوش و تنگی نفس ، خود را نشان می دهد.علائم بدنی اضطراب می تواند بسیار گمراه کننده باشد. آنها نه تنها اغلب به عنوان نشانه های حمله قلبی و عذاب قریب الوقوع – ویژگی اصلی حملات وحشت زدگی – تفسیر می شوند، بلکه اغلب منجر به ادیسه های تشخیص اشتباه پزشکی می شوند. علائم جسمانی ممکن است ناشی از علل فیزیکی باشد، و در جستجوی نادرست برای یافتن آنها ، منبع اصلی مشکل می تواند کشف نشده و بدون رسیدگی ادامه یابد.
نحوه درمان
اختلالات‌اضطرابی اغلب می توانند با روان درمانی، به تنهایی یا همراه با دارو و با تغییر شیوه زندگی، با موفقیت برطرف شوند. درمان شناختی رفتاری (CBT)، متناسب با نگرانی های خاص هر فرد، یکی از موثرترین گزینه ها است. بیماران یاد می گیرند که الگوهای فکری تحریف شده ای را ایجاد کنند که باعث ایجاد ناراحتی می شود.
قرار گرفتن در معرض منابع ایجاد کننده این وضعیت، که در آن بیماران با خیال راحت و به تدریج در معرض ترس خود قرار می گیرند تا دیگر از آنها اجتناب نکنند، بخش مهمی از اکثر درمان های رفتاری برای اضطراب است.
اغلب از داروها برای کمک به بیماران برای کنترل علائم به منظور تمرکز بر گفتار درمانی استفاده می شود. تغییر شیوه زندگی نقش مهمی در مدیریت طولانی مدت اضطراب دارد. ورزش، تنفس عمیق و برنامه های مدیتیشن همه جنبه های بسیار خاصی از این اختلال را هدف قرار می دهند.
چه زمانی اضطراب یک بیماری است؟
حملات‌اضطرابی گاه به گاه طبیعی است و یکی از هزینه های اجتناب ناپذیر زنده بودن و ماندن است. با این حال ، گاهی اوقات نگرانی ها از کنترل خارج می شوند. آنها ممکن است بدون دلیل قابل تشخیص بوجود آیند ، یا با وضعیت نامتناسب باشند، یا برای حل هر مشکل احتمالی فراتر از حرکت باقی بمانند. یا نگرانی یا علائم فیزیکی شما را مجبور می کند از موقعیت هایی که ممکن است باعث ناراحتی شوند اجتناب کنید. اضطراب زمانی به یک اختلال تبدیل می شود که بیش از حد فعالیت ذهنی را مصرف کند یا فعالیت ها و عملکرد را مختل کند.
انواع اضطراب چیست؟
اضطراب به چند روش تشخیصی متمایز خود را نشان می دهد. اختلال اضطراب فراگیر، که نگرانی ها منعکس کننده هر یک از حوزه های اصلی زندگی است – کار، عشق، پول، سلامتی – بیشتر در میان افراد مسن رایج است. اختلال اضطراب اجتماعی، که بیشتر بر ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران متمرکز شده است ، در میان جوانان رشد می کند.
فوبیا به طور کلی اشیا یا تجربیات خاصی را هدف قرار می دهد. گاهی اوقات اضطراب در یک انفجار ناگهانی شدید به صحنه می آید و در عرض چند دقیقه به یک کرسندو وحشتناک می رسد. حملات هراس می تواند به ظاهر تصادفی، غیر طبیعی، یا ممکن است با فرکانس ناتوان کننده رخ دهد. اضطراب در همه اشکال آن قابل درمان است.
چه چیزی باعث اضطراب می شود؟
علت واقعی این اختلال انسان بودن با ظرفیت تصور آینده است. این کشور در عدم قطعیت زمینه مساعدی پیدا می کند و این روزها عدم اطمینان زیادی در جهان وجود دارد. اضطراب از این جهت منحصر به فرد است که می تواند در اثر وقایع در دنیای واقعی – ملاقات با پزشک، درگیری رابطه، افزایش اجاره بها – ایجاد شود یا می تواند به طور کامل از طریق افکار تهدیدات واقعی یا تصور شده (ندانستن چه چیزی در چه زمانی گفته شود) ایجاد شود. رئیس در جلسه شما را صدا می زند).