ازدواج مهمترین مرحله زندگی هر انسانی است چرا که از این پس مسیر زندگی، کاملا تغییر می کند. با شروع زندگی مشترک باید این تعهد بین زوجین ایجاد شود که تنها نباید به خودشان فکر کنند بلکه هر کدام مسئول زندگی دیگری نیز هست. این مسئولیت با ورود فرزند به زندگی بیشتر می شود. لذا اگر در انتخاب خود اشتباه کرده باشید، زندگی به کامتان تلخ خواهد شد. در ادامه مقاله مشکلات روانی کودکان طلاق همراه ما باشید.
امروزه بحث طلاق عاطفی، مسئله ای است که به شدت به بنیان خانواده ها آسیب می زند. اما می توان این مشکل را رفع نمود. طلاق زمانی خطرساز است که زوجین از هم جدا شده و اکنون باید تکلیف فرزند طلاق مشخص شود.
بررسی مشکلات روانی کودکان طلاق
به طور کلی کودکان روحیه بسیار لطیف و حساسی دارند در نتیجه کوچکترین اتفاق تلخ می تواند باعث آسیب روحی عمیق شود. بدترین رخداد برای هر کودک، از دست دادن والدین در اثر مرگ و یا طلاق است. بعد از طلاق، کودک زندگی جدید و البته پر از سختی را شروع می کند. اینکه تنها باید نزد یکی از والدین بوده و از وجود دیگری بی نصیب بماند، به این معنا است تنها مهر و محبت یکی از والدین را برای خود خواهد داشت. از سویی دیگر والدین در این زمان غالبا با پدر و مادر خود زندگی را ادامه می دهند و پدربزرگ و مادربزرگ نمی توانند هم پای کودک باشند. همه این موارد دست به دست هم می دهند تا یک خلا روحی در کودک ایجاد شود. در نتیجه مشکلات و اختلالات روانی به مرور زما ن بروز می کند.
مشکلات رفتاری در کودکان طلاق
مشکلات رفتاری در کودکان طلاق1- برون ریزی
در اکثر مواقع طلاق همسران به دنبال مدت طولانی دعواهای خانوادگی رخ می دهد. به این معنا که کودک از نزدیک شاهد بحث و جدال والدین بوده و همین باعث می شود بعد از طلاق آن ها، پرخاشگر و عصبی شود.
2- لجباز شدن
کودک نسبت به والدین خود حس بدی پیدا می کند چون آن ها شرایط فرزند را در نظر نگرفته و به دنبال خودخواهی خود رفته اند در نتیجه کودک نیز نسبت آن ها لجبازی خواهد کرد.
3- انزوا
از دیگر مشکلات رفتاری کودکان طلاق، درون ریزی است . کودک ترجیح می دهد تنها باشد و دوست ندارد در مهمانی های خانگی و جمع حاضر شود. همین انزوا و تنهایی به مرور زمان او را افسرده و مضطرب خواهد کرد.
4- احساس گناه
متاسفانه برخی از کودکان خود را مسبب جدایی والدین می دانند. آن ها روزانه شاهد بحث و گفتگو پدر و مادر خود بوده و این تصور با شنیدن صحبت های ان ها در ذهن کودک می گیرد که اگر در زندگی والدین نبودند، خیلی راحت تر از هم جدا می شدند. لذا احساس گناه و عذاب وجدان خواهند داشت.
دقت داشته باشید که مشکلات رفتاری کودک باید در همین دوران حل شود قبل از اینکه اثر آن تا بزرگسالی باقی بماند. لذا حتما از مشاور و روانشناس کودک کمک بگیرید.
مشکلات کودکان طلاق در بزرگسالی
مشکلات کودکان طلاق در بزرگسالیوالدین عزیز توجه داشت هباشند که مشکلات کودکان ناشی از جدایی پدرو مادر، تنها به این دوره زندگی ختم نشده و عواقب ان تا بزرگسالی ادامه خواهد داشت. مشکلاتی که در این زمان بروز می کنند عبارتند از:
– با توجه به اینکه فرد در دوران کودکی تحت شرایط تنش زا رشد کرده است، به شدت استرس و حتی عصبی است.
– این دسته از افراد به دلیل افسردگی ناشی از انزوا و احساس گناه، اعتماد به نفس پایینی دارند.
– نسبت به جنس مخالف و همچنین ازدواج بدبین می شوند چون می ترسند خودشان نیز در دام طلاق گرفتار شده و همان تجربه تلخ پدر و مادر برای آن ها تکرار گردد.
– همواره یک خلا روحی در دوران مختلف زندگی با ان ها همراه است و این خلا به دلیل نبود عاطفه پدر و مادری است. لذا ممکن است این کودک در بزرگسالی، فردی کینه ای و حسود شود.
– در صورتی که ازدواج کند، همسر خود را بسیار محدود می کند چون گمان دارد از این طریق می تواند آینده زندگی خود را تضمین کند.
راهکارهای کاهش آسیب های طلاق برای فرزندان
راهکارهای کاهش آسیب های طلاق برای فرزندان1- حتی اگر حضانت کودک از طریق دادگاه به یکی از والدین واگذار شد، فراموش نکنید که فرزند باید با هر دو والد در ارتباط باشد لذا برنامه ای تنظیم کنید تا کودک بخشی از زمان خود را با پدر یا مادرش سپری کند.
2- وقتی فرزند از شما در مورد طلاق سوال می کند، به جای اینکه او را بی جواب بگذارید، پاسخی منطقی به کودک بدهید. البته نیازی نیست تمام حقایق را برای او بیان کنید. دقت داشته باشید که به هیچ عنوان ذهنیت کودک نسبت به والدین بهم نریزد چون شوک روحی بدی به او وارد خواهد شد.
3- با فرزند خود صادقانه رفتار کنید. حتی قبل از اینکه جدایی خود را رسما اعلام نمایید، حتما با فرزند صحبت داشته باشید. برای مثال به او بگویید که ما با هم به تفاهم نرسیده ایم و می خواهیم از هم جدا شویم تا شرایط امن و بدون جنجال برای رشد تو فراهم شود.
4- کودک را در فرآیند جدایی خود دخیل نکنید. برای مثال زمانی که از خانه مادر به نزد شما باز می گردد، از او نخواهید اخبار خانه او را به شما مخابره کند. این کار هم از نظر تربیت کودک نادرست است و هم نوعی کودک آزاری به حساب می آید چون علی رغم میل باطنی خود مجبور است با شما همکاری کند.
5- به فرزند خود استرس وارد نکنید. برخی از والدین زماین که از هم جدا می شوند، محل زندگی و محل تحصیل فرزند را نیز تغییر می دهند. در واقع کودک علاوه بر تحمل جدایی والدین، باید شاهد جدایی از محله ای که دوست داشته و دوستان خود را نیز شاهد باشد. در واقع این کار آسیب روحی بسیار عمیقی را برای کودک به دنبال خواهد داشت.
بدون دیدگاه