رابطه درمانی که درمان رابطه‌ای-فرهنگی نیز در نظر گرفته می‌شود، نوعی روان‌درمانی است که بر اهمیت روابط و تأثیر آنها بر بهزیستی فرد تأکید می‌کند. در رابطه درمانی ، درمانگر تعامل فرد با دیگران و چگونگی تأثیر این روابط بر زندگی روزمره آنها را بررسی می‌کند.
درمانگران از مداخلات شناختی-رفتاری استفاده می کنند که به طور خاص به سمت درک عادات و رفتارهای فکری ناسالم مرتبط با روابط خاص هدایت می شوند. این تکنیک ها می توانند الگوهای رفتاری تکرار شونده ای را که در طول تعامل با دیگران به دلیل روابط گذشته یا فعلی وجود دارد، شناسایی کنند. این درمان همچنین به عنوان راهی برای ارتباط و درک رابطه فرد با درمانگر خود در نظر گرفته می شود. با انجام این کار، فرد در بحث درباره اطلاعات حساس مربوط به روابط گذشته و فعلی احساس راحتی می کند.
تکنیک های رابطه درمانی
رابطه درمانی شامل ترکیب درمان شناختی- رفتاری (CBT) و روان درمانی، همراه با مداخلات رابطه ای است. بیماران ممکن است در شیوه های شناختی-رفتاری متمرکز بر روابط شرکت کنند. این شامل یادگیری مهارت هایی است که عادات فکری سالم مرتبط با روابط را قادر می سازد. درمانگران به بیماران کمک می کنند تا الگوهای فکری خود را که ممکن است با تعاملات خاص با افراد مرتبط باشد، هدایت کنند.
روان درمانی به درمانگر این امکان را می دهد که تأثیر روابط خاص بر زندگی بیمار را تفسیر کند. مشتریان تعاملات خود را با افراد مهم زندگی خود بیان می کنند، چه تجربیات فعلی و چه گذشته. در طول این بحث ها، درمانگران اهمیت روابط بر رشد خود را توضیح می دهند.
مداخلات رابطه ای
مداخلات بر ایجاد و تقویت روابط مراجع با دوستان، اعضای خانواده، همکاران و احتمالاً درمانگر متمرکز است. این مداخلات بر روابط خارج از درمان متمرکز است و شامل فعالیت‌های مرتبط با تأثیری است که روابط گذشته بر تعاملات درون روابط کنونی دارد. ممکن است از بیمار خواسته شود که به مواردی فکر کند که شامل اختلاف نظر با یکی از عزیزانش است. درمانگر و بیمار با هم بررسی می کنند که چگونه این ممکن است به دوران کودکی آنها متصل شود.
برخی از مداخلات مربوط به رابطه بیمار با درمانگر است. در این نوع مداخلات، درمانگران ممکن است رفتارهای از خود راضی‌کننده در درمان را بررسی کنند. یک مثال از این، گفتن چیزی است فقط به این دلیل که بیمار معتقد است این چیزی است که درمانگر ممکن است بخواهد برخلاف احساس واقعی او بشنود. کنار آمدن با دوستانی که از نظر عاطفی تخلیه می شوند
چه نوع رابطه درمانی می تواند کمک کند
رابطه درمانی می‌تواند برای کسانی که شرایط و نگرانی‌های زندگی زیر را تجربه می‌کنند، فواید و پشتیبانی ارائه دهد:
- روابط
- معنویت
- اعتماد به نفس
- فشار
- افسردگی
- اضطراب
- خشم
- اختلالات شخصیت
- اختلالات خوردن
- ضربه
- PTSD
- بیماری مزمن
مزایای رابطه درمانی
رابطه درمانی می‌تواند با ارائه تخصص در شناسایی الگوهای رفتاری ناتوان‌کننده‌ای که فرد تمایل به جذب آنها در روابط دارد، برای اکثر افراد مفید باشد. همچنین با نگرانی‌ها و آسیب‌هایی که به روابط خاص مربوط می‌شوند مقابله می‌کند و برای افرادی که سابقه ضربه و/یا سوء استفاده دارند، مزایای درمانی اعطا می‌کند.
این درمان همچنین ممکن است راهنمایی در مورد نحوه رسیدگی به تعارض در موقعیت‌ها و موقعیت‌های اجتماعی مختلف، مانند محل کار و گردهمایی‌های خانوادگی ارائه دهد. این نوع درمان می تواند به رمزگشایی روابط سالم از روابطی که رشد خود را منع می کنند کمک کند. علاوه بر این، رابطه درمانی باعث رشد مهارت های رابطه مانند صبر، اعتماد به نفس و اعتماد می شود.
مزایای این درمان برای افرادی که دارای بیماری های روانی مختلف
این درمان ممکن است به طور خاص برای افرادی که دارای بیماری های روانی مختلف هستند، مانند اختلالات شخصیت، اختلالات خوردن، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اضطراب، افسردگی و PTSD مزایایی ارائه دهد. همچنین برای کسانی که با بیماری کنار می آیند، به ویژه تعاملات و روابطی که در مدیریت سلامتی دخیل هستند، مانند تیم پزشکی و اعضای خانواده مفید است.
درمانگر هنگام بحث در مورد روابط گذشته، تجربیات و ویژگی های فرد را در نظر می گیرد. این امر باعث می شود که رابطه درمانی برای بسیاری از افراد مفید باشد، به خصوص کسانی که در حفظ و ایجاد روابط مشکل دارند.
میزان اثربخشی رابطه درمانی
رابطه درمانی از نظریه روابط-فرهنگی سرچشمه می گیرد، مفهومی از دهه 1970 که توسط روانشناس ژان بیکر نظریه پردازی شد و بر نقش روابط در زندگی فرد تاکید می کند. ژان بیکر معتقد بود که ایجاد ارتباط با دیگران باعث رشد فردی بیشتر ازتاکید بر خودمختاری فرد می شود. در حال حاضر ادبیات علمی زیادی در ارتباط با درمان رابطه ای وجود ندارد.
مطالعات تحقیقاتی برای آزمایش
مطالعات تحقیقاتی زیادی برای آزمایش قابلیت اطمینان این درمان انجام نشده است، اما به این معنی نیست که موثر نیست. این درمان بر نظریه‌های رابطه‌ای متمرکز است که برای چندین دهه مورد بررسی قرار گرفته‌اند. درمان رابطه ای همچنین مفاهیمی را در بر می گیرد که مبتنی بر درمان شناختی رفتاری و درمان روان پویایی است که توسط تحقیقات علمی تجربی نیز پشتیبانی می شود.
با این حال، یک مطالعه تحقیقاتی خاص از مقیاس کار رابطه‌ای (RWS) برای بررسی پیشرفت بیماران در درمان رابطه‌ای استفاده کرد. این مقیاس تأثیر مداخلات ارتباطی، زمان‌بندی مداخلات، فرآیند گفتگوی درمانگر، و تعامل درمانگر با بیماران. به نظر می‌رسد که درمان رابطه‌ای با نمایش پایایی بالا در هر بخش که مورد ارزیابی قرار گرفته است، مؤثر است. تحقیقات بیشتری باید انجام شود تا بفهمیم کدام مداخلات و تکنیک‌های رابطه‌ای برای افراد مختلف بهتر عمل می‌کنند.
نکاتی که باید در نظر بگیرید
رابطه درمانی دو تعریف متفاوت دارد که می‌توان آنها را شیوه‌های جداگانه در نظر گرفت:
- بررسی روابط از گذشته و حال
- ایجاد یک رابطه سالم با درمانگر خود
اگرچه اغلب به عنوان تقویت مهارت های ایجاد رابطه و پرداختن به مسائل مربوط به روابط گذشته دیده می شود، اما می توان آن را به عنوان ایجاد رابطه با درمانگر نیز تعریف کرد. مهم است که در مورد آنچه که امیدوارید از درمان رابطه ای دریافت کنید، واضح باشید. با این حال، فرد باید درمانگری را پیدا کند که از اشتراک‌گذاری اطلاعات حساس با او احساس راحتی کند، بنابراین ایجاد یک رابطه حرفه‌ای و در عین حال قابل اعتماد با درمانگر شما نیز یکی از عوامل مهم در درمان رابطه‌درمانی است.
چه طور باید شروع کرد
اگر شما علاقه مند به رابطه درمانی هستید، کارهای زیر را می توانید انجام دهید:
نیاز به رابطه درمانی را بپذیرید
این به شما بستگی دارد که اولین قدم را در تصمیم گیری برای شروع درمان بردارید. اگر احساس می کنید که آماده سفر در این مسیر هستید، باید تعیین کنید که آیا این درمان خاص مسیری است که می خواهید طی کنید. رابطه درمانی می تواند برای بسیاری از افراد سودمند باشد.
مشخص کنید که می خواهید روی کدام شکل از درمان رابطه ای تمرکز کنید
مطمئن شوید که نوع درمان رابطه‌ای را که در ذهن دارید تشخیص دهید. خواه تمرکز بیشتر بر روابط گذشته و حال شما باشد، ایجاد رابطه با درمانگرتان یا مشارکت در هر دو شکل.
جستجوی خود را آغاز کنید
به دنبال درمانگری باشید که در درمان رابطه ای تخصص دارد. اگر قبلاً یک درمانگر دارید، در مورد گنجاندن مداخلات رابطه‌ای در جلسات خود بحث کنید.
برای بحث در مورد موضوعات حساس آماده شوید
رابطه درمانی به شدت شامل بحث در مورد روابط گذشته و فعلی شما می شود که می تواند منجر به گفتگو در مورد آسیب یا اطلاعات شخصی شود. درمانگران رابطه ای معمولاً سعی می کنند با استفاده از فعالیت های خاص و حرکت با سرعتی که بیمار با آن راحت است، محیطی راحت ایجاد کنند.
تمام تلاش خود را بکنید
تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که بهترین تلاش خود را برای درمان انجام دهید و با ذهنی باز به آن بپردازید. مکالماتی که در آن شرکت خواهید کرد ممکن است گاهی سخت باشد اما تسلیم نشوید. ایجاد روابط سالم برای هر فرد بسیار مهم است و همه ما می توانیم مهارت ها و تکنیک های بیشتری را در مورد چگونگی انجام این کار بیاموزیم.