روانپزشکی سالمندان تخصصی است که بر پیشگیری، ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات عاطفی و روانی در افراد 65 سال و بالاتر متمرکز است. پیری یک روند اجتناب ناپذیر است، اما دانستن این موضوع کار را آسان تر نمی کند. با افزایش سن، تغییرات طبیعی بیولوژیکی و روانی و همچنین ایجاد برخی از شرایط سلامتی و روانی مانند بیماری‌های مزمن، ناتوانی‌های جسمی، سندرم‌های روانپزشکی و بیماری‌های همراه رخ می‌دهد. در زیر، یک مرور کلی از روانپزشکی سالمندان، آنچه برای تبدیل شدن به یک روانپزشک سالمندان لازم است و چگونگی پیدا کردن یک روانپزشک در منطقه خود ارائه می دهیم.
تاریخچه مختصر از روانپزشکی سالمندان
روانپزشکی سالمندان به عنوان روانپزشکی یا روانپزشکی دوران سالمندی نیز شناخته می شود. اولین موسسه ای که به طب سالمندی علاقه نشان داد، اداره کهنه سربازان بود، زیرا کهنه سربازان سالخورده با تعدادی از شرایط مختلف سلامت روان مواجه بودند. در حالی که روانپزشکان چندین دهه است که از افراد مسن مراقبت می کنند، این تخصص نسبتاً جدید است. در سال 1976، اولین مرکز تحقیقاتی، آموزشی و بالینی سالمندان (GRECC) افتتاح شد و پس از آن اولین کرسی استادی سالمندان در دانشگاه کرنل در سال 1977 ایجاد شد.
در سال 1978، انجمن آمریکایی برای روانپزشکی سالمندان (AAGP) تأسیس شد، اما تا سال 1991 اولین آزمون های روانپزشکی سالمندان انجام نشد. آنها نیاز به یک گواهی مجدد اجباری هر ده سال دارند. این رشته در طول 45 سال گذشته به طور قابل توجهی رشد کرده است و اکنون تعدادی برنامه فلوشیپ روانپزشکی سالمندان در سراسر کشور وجود دارد که هدف آنها رسیدگی به سلامت روان افراد مسن آمریکایی است.
نیاز روزافزون به روانپزشکان سالمندان
اگرچه نیاز روزافزونی به روانپزشکان سالمندان وجود دارد، این شغل معمولاً مورد توجه نیست. طبق یک مطالعه در دانشگاه میشیگان در سال 2018، کمتر از 2000 روانپزشک سالمندان وجود دارد، به این معنی که در هر 100000 بزرگسال 65 سال و بالاتر، تنها 2.6 روانپزشک سالمندان وجود دارد.
برای تبدیل شدن به یک روانپزشک سالمندان، شرایط لازم است. این ممکن است بخشی از دلیل کم بودن تعداد آنها باشد. برای تبدیل شدن به یک روانپزشک سالمندان، باید مدرک دکترای پزشکی (MD) یا دکترای استئوپاتی (DO) را کسب کنید و یک دوره آموزشی تخصصی حداقل یک سال فراتر از چهار سال آموزش روانپزشکی بزرگسالان را تکمیل کنید.
شما همچنین باید آزمون گواهینامه روانپزشکی عمومی انجمن روانپزشکی و نورولوژی آمریکا (ABPN) را بگذرانید. مدارک تحصیلی از هیئت آمریکایی روانپزشکی و عصب شناسی در روانپزشکی سالمندان نیز موجود است. از آنجایی که روانپزشکان سالمندان آموزش تخصصی گسترده ای دریافت می کنند، می توانند به بسیاری از سندرم های روانپزشکی اواخر عمر و شرایط سلامت روانی که افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهند رسیدگی کنند.
مشکلات روانشناختی افراد مسن
با افزایش سن و پیر شدن، دیدن تغییرات فیزیکی و روانی مسئله غیر طبیعی نیست. اما مشکلاتی مانند آلزایمر و فراموشی، اضطراب مداوم و یا سایر مسائل روانشناختی در سن پیری امری طبیعی نیست و می‌تواند نشانه یک اختلال روانشناختی جدی‌تر باشد. که در صورت ابتلا باید حتما تحت نظر روانشناس سالمندی قرار گیرند. از شایع‌ترین عوامل خطر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغییر قابل‌توجه در اشتها، سطح انرژی و خلق و خو
- احساسات منفی و دشوار بودن جذب احساسات مثبت
- بی خوابی و یا خواب زیاد
- ناامید بودن، غم یا افکار خودکشی
- تمایل به مصرف مواد مخدر یا الکل
- احساس بی‌قراری یا مشکل در تمرکز
- افزایش احساس ترس یا نگرانی
- از دست دادن حافظه کوتاه مدت
- عصبانیت، خلق تحریک پذیر و پرخاشگری
- تمایلات به وسواس فکری عملی
- رفتارهای غیر معمول نسبت به دیگران
- رفتار یا افکاری که به خانواده، فرصت‌های اجتماعی و کار تاثیرگذار است.
- مسائل مداوم در هضم غذا، درد یا سردرد که با سایر بیماری‌ها مرتبط نیست.
- مشکل در نظافت و مراقبت از منزل
- مشکل در مدیریت امور مالی یا کارهایی که شامل اعداد است.
بیماری های روانی در سن بالا
اگر یکی از اعضای خانواده شما این علائم را تجربه کرده است هرچه سریع‌تر به یک روانپزشک سالمندان مراجعه کنید تا بهترین تشخیص و درمان را برای مشکلات روانی، قبل از جدی شدن آن به شما ارائه دهند. به لطف تحقیقات علمی، اکنون می دانیم که سن بالا شما را در معرض خطر بیشتری برای برخی بیماری های روانی قرار می دهد که شایع ترین آنها هذیان، زوال عقل و افسردگی است. افزایش سن همچنین بزرگترین عامل خطر شناخته شده برای بیماری آلزایمر (AD)، یک اختلال عصبی است که بیش از شش میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد.
روانپزشکان سالمندان نقش مهمی در پیشگیری، مداخله و درمان بیماری های اواخر عمر دارند. آنها همچنین در زمینه آموزش، تحقیق و ارائه مراقبت‌های بالینی برای سندرم‌های عصبی-روانپزشکی مرتبط با افزایش سن پیشرو هستند. برای رفع این مشکل، باید استراتژی‌های بیشتری برای تشویق یا ترغیب افراد برای پیوستن به این حوزه رو به رشد ایجاد شود. برخی از توصیه‌ها شامل افزودن این آموزش فوق‌تخصصی به آموزش پزشکی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، و همچنین ایجاد مسیرهای جایگزین کوتاه‌تر مانند فلوشیپ‌های کوچک است.
چگونه یک روانپزشک سالمندان پیدا کنیم؟
برای حمایت از سلامت کلی و رفاه افراد مسن، مهم است که به سلامت روان نیز توجه داشته باشید، همانطور که به سلامت جسمی می پردازید. شما می خواهید عزیزان مسن خود را با یک تیم پشتیبانی اجتماعی اختصاص داده شده محاصره کنید. این می تواند شامل اعضای خانواده، مراقبان و متخصصان بهداشت روان باشد. بسته به محل زندگی شما، ممکن است دسترسی آسان به روانپزشک سالمندان داشته باشید یا نداشته باشید، اما می توانید ارائه دهندگانی را بیابید که خدمات مجازی ارائه می دهند.
از پایگاه داده انجمن روانپزشکی آمریکا برای جستجوی تخصص فوق تخصصی روانپزشکی سالمندان استفاده کنید و ببینید آیا در ایالت شما در حال تمرین است یا خیر. روانپزشکان سالمندان در بسیاری از محیط‌های مراقبت‌های بهداشتی مختلف، از جمله مراکز مراقبت جانبازان، مطب‌های خصوصی، بسترهای بستری، خانه‌های سالمندان، تسهیلات زندگی کمکی، و سایر امکانات مراقبت طولانی‌مدت تمرین می‌کنند.
هیچ کس، صرف نظر از سن، نباید به تنهایی با مسائل مربوط به سلامت روان مقابله کند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان از دست دادن حافظه، سردرگمی، توهم، از دست دادن علاقه به فعالیت ها یا تعاملات اجتماعی، اختلالات خواب، یا هر تعداد دیگری از علائم خلقی، ذهنی یا روانی را تجربه می کنید، مهم است که به دنبال مراقبت های حرفه ای باشید.