خانواده درمانی نوعی درمان است که برای کمک به مسائلی طراحی شده است که به طور خاص بر سلامت روان و عملکرد خانواده ها تأثیر می گذارد. این روش می تواند به تک تک اعضای خانواده کمک کند تا روابط قوی تری ایجاد کنند، ارتباطات را بهبود بخشند و تعارضات درون سیستم خانواده را مدیریت کنند. با بهبود نحوه تعامل و ارتباط اعضای خانواده با یکدیگر، خانواده درمانی می تواند باعث ایجاد تغییر در روابط نزدیک افراد شود. برخی از اهداف اولیه خانواده درمانی ایجاد محیط خانه بهتر، حل مسائل خانوادگی و درک مسائل منحصر به فردی است که ممکن است یک خانواده با آن مواجه شود.
انواع روش های خانواده درمانی
خانواده درمانی انواع مختلفی دارد. مواردی که ممکن است با آنها روبرو شوید عبارتند از:
سیستم درمانی خانواده:
این نوع رویکردی است که بر کمک به افراد در استفاده از نقاط قوت روابط خود برای غلبه بر مشکلات سلامت روان تمرکز دارد.
خانواده درمانی کارکردی:
این یک درمان کوتاه مدت است که اغلب برای جوانانی که مشکلات رفتار پرخطر، خشونت یا مصرف مواد را تجربه می کنند، استفاده می شود. این به نوجوانان و خانواده ها کمک می کند تا در عین ایجاد اعتماد و احترام برای هر فرد به دنبال راه حل باشند.
خانواده درمانی روایتی:
این نوع، اعضای خانواده را تشویق می‌کند تا هر کدام داستان خود را تعریف کنند تا بفهمند این تجربیات چگونه شخصیت خود را شکل می‌دهند و چگونه با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. با کار کردن با این روایت، فرد می‌تواند مشکلات را به شکلی عینی‌تر از دیدن چیزها از دریچه‌ی باریک خود ببیند.
آموزش روانی:
این نوع درمان بر کمک به اعضای خانواده در درک بهتر شرایط سلامت روان متمرکز است. با دانستن بیشتر در مورد داروها، گزینه های درمانی و رویکردهای خودیاری، اعضای خانواده می توانند به عنوان یک سیستم حمایتی منسجم عمل کنند.
خانواده درمانی حمایتی:
این نوع درمان بر ایجاد یک محیط امن متمرکز است که در آن اعضای خانواده می توانند آشکارا احساسات خود را به اشتراک بگذارند و از حمایت خانواده خود برخوردار شوند.
برخی از درمانگران ممکن است از نوع خاصی از خانواده درمانی استفاده کنند. در مقابل، دیگران ممکن است رویکرد التقاطی تر و چندوجهی را اتخاذ کنند که جنبه هایی از انواع مختلف درمان را متناسب با نیازهای خانواده در بر می گیرد.
خانواده درمانی بوونین چیست؟
تکنیک های مورد استفاده در خانواده درمانی معمولاً به عواملی مانند جهت گیری نظری درمانگر و نیازهای خاص خانواده بستگی دارد. برخی از روش هایی که ممکن است مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
تکنیک های رفتاری:
این روش ها اغلب بر آموزش مهارت ها و آموزش روانی برای کمک به اعضای خانواده برای رسیدگی به مشکلات خاص تمرکز می کنند. برای مثال، الگوسازی و ایفای نقش ممکن است برای کمک به اعضای خانواده در حل مشکلات ارتباطی مورد استفاده قرار گیرد.
تکنیک های روان پویایی:
این روش ها شامل ارزیابی چگونگی تفسیر و پاسخ هر یک از اعضای خانواده به مشکلاتی است که با آن روبرو هستند. درمانگر با خانواده کار می کند تا بینش های عاطفی جدید ایجاد کند و راه های جدیدی برای پاسخگویی موثرتر کشف کند.
تکنیک‌های ساختاری:
این روش‌ها بر کمک به اعضای خانواده با مرزها و پویایی قدرت در خانواده تمرکز دارند. چنین تکنیک هایی می تواند به خانواده ها کمک کند تا مرزهای جدیدی ایجاد کنند و روال هایی را ایجاد کنند که عملکرد خانواده را بهبود می بخشد.
تکنیک های مورد استفاده در خانواده درمانی بر بهبود آگاهی عاطفی، کمک به تغییرات عمده در خانواده، کمک به افراد برای پذیرش چیزهایی که نمی توانند کنترل کنند و بهبود ارتباطات و همکاری متمرکز است.
سایر تکنیک های خاص مورد استفاده در خانواده درمانی ممکن است شامل یادگیری تمرین همدلی، اعتبار سنجی عاطفی، گوش دادن تأملی، و چارچوب بندی مجدد شناختی باشد.
خانواده درمانی چه کمکی می تواند داشته باشد؟
خانواده درمانی می تواند به افراد با مسائل مختلف کمک کند. برخی از این موارد عبارتند از:
- مشکلات رفتاری در کودکان یا نوجوانان
- تغییرات درون خانواده
- مشکلات ارتباطی
- مرگ یکی از عزیزان
- طلاق، جدایی یا مشکلات زناشویی
- تعارضات والدین و فرزندان
- مشکلات بین خواهر و برادر
- مسائل مربوط به فرزندپروری
- رویدادهای استرس زا یا تغییرات عمده زندگی
این نوع درمان همچنین می تواند مشکلات سلامت روان فردی را که می تواند کل خانواده را تحت تأثیر قرار دهد، مانند اضطراب، بیماری مزمن، افسردگی و مصرف مواد برطرف کند.
فواید خانواده درمانی
از آنجا که این شکل از درمان به ارتباطات می پردازد، اعضای خانواده می توانند یاد بگیرند که چگونه افکار و نیازهای خود را بهتر به اشتراک بگذارند و تعارضات را به گونه ای حل کنند که کمتر به روابط آسیب برساند. این نوع درمان همچنین بر این تمرکز دارد که چگونه اعضای خانواده می توانند مشکلات یک عضو خانواده را برطرف کنند. به عنوان مثال، اگر یکی از اعضای خانواده یک بیماری روانی داشته باشد، خانواده درمانی می تواند به تغییر برخی از شرایط که گاهی اوقات به مشکل کمک می کند، کمک کند.
هنگامی که افراد تحت تأثیر بیماری روانی قرار می گیرند، اعضای خانواده ممکن است گاهی از نحوه درمان آگاهی نداشته باشندپ. در نتیجه، آنها ممکن است رفتارهایی داشته باشند که جنبه های بیماری را حفظ یا حتی بدتر کند.
خانواده درمانی می تواند به اعضای خانواده کمک کند تا در مورد کارهایی که می توانند برای حمایت از یکی از اعضای خانواده خود که دارای اختلال روانی است و در عین حال روان خود را حفظ کنند، اطلاعات بیشتری کسب کنند. تندرستی.
درمانگر حرفهای
از آنجایی که خانواده درمانی شامل صحبت در مورد مشکلات عاطفی و تعارضات است، می تواند دشوار و ناراحت کننده باشد. در برخی موارد، افراد ممکن است در ابتدا قبل از شروع بهبود، احساس بدتری داشته باشند. مهم است که به یاد داشته باشید که یک درمانگر حرفه ای برای کمک به اعضای خانواده در کنار این تعارضات و مدیریت احساسات شدیدی که افراد ممکن است تجربه کنند وجود دارد. در حالی که خانواده درمانی می تواند برای مسائل مختلف مفید باشد، این بدان معنا نیست که برای همه یا هر موقعیتی مناسب است. برخی دیگر از انواع درمان که ممکن است مفید باشد شامل درمان شناختی- رفتاری (CBT) یا روان درمانی کودک است.
خوندن این مطلب برای همه نیازه! تشکر بابت مطلب خوبتون