اسکیزوفرنی حاد چیست؟نوشته شده توسط نویسندهدر تاریخ مرداد 5, 1401

اسکیزوفرنی حاد مرحله فعال اسکیزوفرنی در نظر گرفته می شود – یک اختلال سلامت روان که می تواند بر افکار، احساسات و رفتارهای فرد تأثیر بگذارد.

علائم اصلی اسکیزوفرنی حاد

علائم اصلی اسکیزوفرنی حاد، که به عنوان روان پریشی فعال نیز شناخته می شود، عبارتند از:

کاهش ظرفیت عملکردی

ناتوانی در انجام مراقبت از خود، حضور در مدرسه، حضور در محل کار یا اجتماعی شدن مناسب

هذیان

تصورات یا ایده های نادرستی که فرد به آن باور دارد

رفتار نامنظم

این می تواند به طرق مختلف ظاهر شود. این می تواند شامل رفتارهای عجیب و غریب مانند لبخند زدن، خندیدن، یا صحبت کردن با خود، یا مشغول بودن/پاسخ دادن به محرک های درونی باشد. همچنین می تواند شامل رفتار یا حرکات بی هدف، دوسوگرا باشد. همچنین ممکن است شامل کاتاتونیا باشد که با کاهش قابل توجه واکنش افراد نسبت به محیط خود مشخص می شود. این می تواند شامل بی حوصلگی، لال، منفی گرایی یا سفتی حرکتی و حتی هیجان بی هدف باشد.

تفکر یا گفتار آشفته

از آن به عنوان “اختلال فکر” یاد می شود که اغلب این افراد را در برقراری ارتباط واضح با دیگران دشوار می کند.

توهمات

این شامل شنوایی، بینایی، لامسه، بویایی و چشایی است. دو موردی که بیشتر تشخیص داده می شوند شنوایی و بینایی هستند.

علائم منفی

علائم منفی شامل فقدان چیزی است و شامل ناتوانی در نشان دادن احساسات، بی علاقگی، مشکلات در صحبت کردن و کناره گیری از موقعیت ها و روابط اجتماعی است. این شامل کاهش بیان عاطفی است و اغلب به عنوان یک عاطفه مسطح یا محدود در نظر گرفته می شود.

دیدن علائم حاکی از افسردگی یا رفتار عجیبی مانند خندیدن در غیاب محرک‌های مناسب، غیرمعمول نیست. “بیماران اغلب علائم منفی را تجربه می کنند، که عبارت است از کاهش بیان عاطفی و/یا کناره گیری از عملکرد بین فردی، اجتماعی و شغلی.” برای تشخیص اسکیزوفرنی، علائم باید حداقل برای یک دوره شش ماهه به طور مداوم وجود داشته باشد.

اختلالات مرتبط با اسکیزوفرنی حاد

تشخیص اختلالات روانی دشوار است و اسکیزوفرنی نیز تفاوتی ندارد. این یک وضعیت سلامت روان بسیار پیچیده است و با طیف گسترده ای از علائم همراه است که هر یک از آنها می تواند منجر به تشخیص اشتباه شود. به همین دلیل مهم است که با یک متخصص سلامت روان در مورد احساسات، افکار و رفتارهای خود یا عزیزتان صحبت کنید.

سایر تشخیص هایی که مشابه اسکیزوفرنی هستند عبارتند از:

اختلال دوقطبی

بسته به نوع اختلال، علائم می‌تواند از حرف زدن بیش از حد و رفتار تکانشی تا احساس ناامیدی یا خواب بیش از حد متغیر باشد. با شیدایی دو قطبی، علائم احتمالی شامل هذیان یا توهم است که در اسکیزوفرنی نیز دیده می شود.

هذیان

یک اختلال عصبی، دلیریوم می تواند در هر سنی رخ دهد. ممکن است در اثر مصرف دارو، کم آبی بدن یا عفونت ایجاد شود. علائم شامل اختلال در قضاوت، مشکل در تمرکز، و همچنین توهم، هذیان، یا پارانویا است.

زوال عقل

این اختلال مزمن با اختلالات شناختی سروکار دارد و می تواند شامل علائمی مانند تغییرات شخصیتی، از دست دادن حافظه و مشکلات ارتباطی باشد. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل باشند.

پارانویا

این می تواند در اسکیزوفرنی حاد رخ دهد، اما افراد ممکن است پارانویا را تجربه کنند و اسکیزوفرنی نداشته باشند. پارانویا حالتی از مشکوک بودن است.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی

اسکیزوفرنی حاد را می توان با این اختلال شخصیت به اشتباه تشخیص داد که در آن افکار پارانوئید و رفتارهای عجیب و غریب به عنوان علائم اصلی در نظر گرفته می شود. افراد مبتلا به این اختلال شخصیت اغلب در تعامل با دیگران مشکل دارند.

روان پریشی ناشی از مواد

توهمات و هذیان ها شایع ترین علائمی هستند که در روان پریشی ناشی از دارو یا مواد مشاهده می شود، اما افراد ممکن است اختلال در تفکر یا علائم منفی نیز داشته باشند. هنگام تشخیص این اختلال، مهم است که بدانید آیا این علائم قبل از مصرف مواد مخدر یا الکل وجود داشته است یا در نتیجه آنها رخ داده است.

تشخیص اسکیزوفرنی حاد

شروع ناگهانی علائم روان پریشی شدید ممکن است اسکیزوفرنی “حاد” در نظر گرفته شود، اما نه همیشه. شروع می تواند در هر زمانی رخ دهد، اگرچه معمولاً افراد بین سال های نوجوانی تا اوایل سی سالگی تشخیص داده می شوند. بسیار نادر است که زودتر یا دیرتر در زندگی فرد تشخیص داده شود.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) که توسط متخصصان سلامت روان برای تشخیص اختلالات و بیماری‌های سلامت روان استفاده می‌شود، بیان می‌کند که یک فرد برای تشخیص اسکیزوفرنی باید دو علامت خاص را برای بیش از شش ماه از خود نشان دهد.

به عنوان یک بیماری که برای تشخیص به یک جزء زمان نیاز دارد، از زمانی که خانواده برای اولین بار متوجه تغییرات در رفتار یا شناخت می شود، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا به یک تشخیص قطعی برسد. با این حال، مهم است که هر چه زودتر تشخیص داده شود زیرا شواهدی وجود دارد که مداخلات اولیه می تواند دوره طولی بیماری را بهبود بخشد.

درمان اسکیزوفرنی حاد

اسکیزوفرنی یک بیماری مزمن غیر قابل درمان در نظر گرفته می شود. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان مبتلا به اسکیزوفرنی حاد تشخیص داده شده است، گزینه های درمانی برای به حداقل رساندن و مدیریت علائم وجود دارد.

دارو

دارو اولین خط درمانی است که من دیدم واقعا برای بیماران موثر است.” داروها معمولاً نشانه‌های اسکیزوفرنی را هدف قرار می‌دهند… [اما] داروها اسکیزوفرنی را «درمان» نمی‌کنند. گزینه های دارویی از داروهای ضد روان پریشی و داروهای کمکی گرفته تا درمان با تشنج الکتریکی (ECT) و داروهای جسمانی متغیر است. معمولاً به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی فعال داروهای ضد روان پریشی داده می شود. به طور معمول، متخصصان پزشکی با فرد کار می کنند تا موثرترین دارو را با کمترین دوز ممکن تعیین کنند.

داروهای ضد روان پریشی بر گیرنده های مغز تأثیر می گذارد که به مدیریت علائم و نشانه های موجود در روان پریشی فعال کمک می کند. دو نوع داروی ضد روان پریشی وجود دارد:

داروهای آنتی سایکوتیک معمولی که داروهای آنتی سایکوتیک نسل اول نیز نامیده می شوند)

داروهای آنتی سایکوتیک غیر معمول یا داروهای ضد جنون نسل دوم که منجر به عوارض جانبی کمتری می شود.

بدون توجه به نوع دارو یا عوارض جانبی، مطالعات نشان می دهد که داروهای ضد روان پریشی می توانند به مدیریت علائم، جلوگیری از عود و در نهایت بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کنند.

روان درمانی فردی و گروهی

اگرچه دارو می تواند برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی حاد مفید باشد، روان درمانی همچنین می تواند به فرد در پردازش تشخیص، مدیریت داروها، نظارت بر تغییرات در رفتار و خلق و خو و عمل کمک کند. سایر گزینه های درمانی عبارتند از درمان روانی اجتماعی، آموزش مهارت های اجتماعی (SST)، درمان رفتار شناختی (CBT)، درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT)، و گروه های حمایتی که اغلب مکمل دارو یا درمان هستند.

مقابله با اسکیزوفرنی حاد

از آنجایی که علائم اسکیزوفرنی حاد اغلب ناگهانی و شدید هستند، مهم است که در اسرع وقت با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید. تا زمانی که علائم حداقل به مدت شش ماه گزارش نشود، افراد تشخیصی دریافت نمی کنند، بنابراین مهم است که فوراً به متخصص اطلاع دهید. اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، می توانید با صحبت با پزشک خود و درخواست ارجاع شروع کنید. یکی از بهترین راه ها برای مقابله با تشخیص اسکیزوفرنی حاد، درک هر چه بیشتر از طریق آموزش روانی است.

آموزش می‌تواند به خانواده‌ها کمک کند تا درک کنند که عزیزانشان چه چیزی را تجربه می‌کند و به بهترین نحو بدانند چگونه به آنها نزدیک شوند و از تلاش‌های آنها برای دریافت درمان مناسب حمایت کنند.» “این را می توان با ملاقات با روانپزشک فرد و سایر متخصصان سلامت روان به بهترین وجه انجام داد.”

علائم اسکیزوفرنی حاد می تواند هم برای افراد و هم برای عزیزان سخت و ترسناک باشد، به خصوص زمانی که خود را به طور ناگهانی نشان دهند. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که صبور باشید، علائم خود را ردیابی کنید و با یک متخصص سلامت روان قابل اعتماد برای تعیین بهترین مراحل بعدی کار کنید.