اسکیزوفرنی در کودکان نادر اما جدی است اینکه بفهمید فرزندتان به اسکیزوفرنی مبتلا است – یا اینکه شک کنید فرزندتان ممکن است به آن مبتلا باشد – ممکن است احساس ترس و وحشت داشته باشد. اما شناسایی و درمان زودهنگام در مدیریت علائم آنها و بهبود پیش آگهی طولانی مدت کودک شما مهم است. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که باعث می شود افراد واقعیت را به طور غیرعادی تفسیر کنند.
این بیماری شامل طیفی از مشکلات شناختی، عاطفی و رفتاری است که توانایی عملکرد کودک را مختل می کند. این مقاله به بررسی علائم، علل و شیوع اسکیزوفرنی در کودکان می پردازد. همچنین نحوه بروز این اختلال در کودکان، درمان های موجود و کارهایی که والدین می توانند برای کمک به کودکان برای مقابله با آن انجام دهند را پوشش می دهد.
شیوع اسکیزوفرنی در کودکان
شروع معمولاً بین اواخر نوجوانی و اواسط دهه سی رخ می دهد. اوج شروع بیماری برای مردان اوایل دهه بیست و برای زنان اواخر دهه بیست سالگی است، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. بر اساس گزارش موسسه ملی سلامت روان، حدود 0.25٪ تا 0.64٪ از آمریکایی ها مبتلا به اسکیزوفرنی هستند. اسکیزوفرنی در کودکان که با شروع قبل از 13 سالگی مشخص می شود، تنها در 1 کودک از هر 40000 کودک دیده می شود. اسکیزوفرنی دوران کودکی چالش های ویژه ای را از نظر تشخیص و درمان ارائه می کند
علل بروز اسکیزوفرنی در کودکان
دانشمندان یک سری از دلایل را برای اسکیزوفرنی پیدا نکرده اند. گمان می رود که عوامل ژنتیکی و محیطی متعددی در این امر نقش دارند:
عوامل ژنتیکی: مطالعات خانواده، دوقلوها و فرزندخواندگی از یک مؤلفه ژنتیکی قوی در اسکیزوفرنی حمایت می کنند. احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در والدین کودکان اسکیزوفرنی 10 برابر است.
عوامل محیطی: ممکن است برخی از عوامل محیطی وجود داشته باشد که به اسکیزوفرنی در کودکان کمک می کند، به خصوص اگر از قبل اجزای ژنتیکی در بازی وجود داشته باشد. عفونت های دوران بارداری، عوارض مامایی و سوء تغذیه مادر ممکن است نقش داشته باشند.
علائم اسکیزوفرنی در کودکان
توهم، اختلال فکر، و عاطفه مسطح به طور مداوم در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی یافت شده است. هذیان و علائم کاتاتونیک کمتر رخ می دهد. اسکیزوفرنی در کودکان همچنین اغلب با تأخیرهای شناختی همراه است. زوال شناختی معمولاً در زمان شروع اسکیزوفرنی رخ می‌دهد، اما پس از کاهش اولیه، به نظر می‌رسد که نقایص فکری بدون بدتر شدن تدریجی پایدار است.
علائم اولیه
تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان کوچکتر دشوارتر است. برخی از علائم اولیه این بیماری در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رفتار خشونت آمیز
- سخنرانی عجیب
- اشتباه گرفتن تخیل، رویاها یا تلویزیون با واقعیت
- مشکل در خوابیدن
- مشکل در رعایت بهداشت یا مراقبت از خود
- تحریک پذیری
- فقدان احساس
- انگیزه ضعیف
- مشکلات تفکر
- ترس های عجیب
علائم ثانویه
همانطور که کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی رشد می کنند، برخی از علائم معمولی این بیماری را نشان می دهند که اغلب در بزرگسالان مبتلا به این بیماری نیز دیده می شود. برخی از این علائم عبارتند از:
توهم
توهم شامل دیدن یا شنیدن چیزهایی است که در واقع وجود ندارند. به عنوان مثال، کودک ممکن است صداهایی را بشنود که در واقع وجود ندارند. در حالی که صداها واقعی نیستند، کودک آنها را به گونه ای تجربه می کند که انگار هستند.
هذیان ها
هذیان ها شامل ایده های نادرست ثابتی است که فقط کودک آنها را باور می کند و اغلب بر اساس واقعیت نیست. برای مثال، ممکن است کودک متقاعد شود که کودک یا بزرگسال دیگری او را آزار می دهد یا سعی می کند به او آسیب برساند در حالی که اینطور نیست.
تفکر آشفته
تفکر آشفته با گفتار منحرف شده یا نامنسجم مشهود است. بچه ها ممکن است به سوالاتی که ناقص یا نامرتبط با سوالات اصلی هستند پاسخ دهند. در برخی موارد، گفتار ممکن است نامفهوم یا بی معنی باشد.
احساسات یکنواخت
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است با صدایی یکنواخت صحبت کنند، حالات چهره را کاهش دهند و بی تفاوت به نظر برسند. این رفتارها که به عنوان علائم منفی شناخته می شوند، ممکن است شامل عدم تماس چشمی، انجام ندادن حرکات سر یا بازو و ناتوانی در نشان دادن احساسات یا احساس لذت باشد.
کمبود گفتار یا تفکر
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تنها زمانی صحبت کنند که از آنها خواسته شود و با پاسخ های کوتاه پاسخ دهند. به عنوان مثال، هنگامی که از یک سوال پرسیده می شود که ممکن است نیاز به توضیح دقیق تری داشته باشد، ممکن است کودک با یک پاسخ یک کلمه ای که معنی یا اطلاعات کمی را بیان می کند، پاسخ دهد.
رفتارهای عجیب و غریب
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است رفتارهای نامناسب، نامنظم یا عجیب و غریب و نامناسب برای سن کودک از خود نشان دهند. به عنوان مثال، ممکن است در محیط های عمومی رفتارهای خصوصی داشته باشند، به راحتی تحریک شوند، بسیار جوانتر از آنچه هستند رفتار کنند، یا طوری بنشینند و خیره شوند که گویی قادر به حرکت نیستند.
خلاصه
تشخیص اسکیزوفرنی در کودکان می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم اولیه اغلب به راحتی با رفتارهای عادی دوران کودکی اشتباه گرفته می شوند. با این حال، همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، علائم آنها اغلب بیشتر شبیه علائم مشخصه این بیماری است، از جمله وجود توهم، هذیان، و تفکر آشفته.
علائم و نشانه های اسکیزوفرنی
دوره
سیر اسکیزوفرنی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما، مراحل مشخصی وجود دارد که افراد تمایل دارند آنها را تجربه کنند.
مرحله پرودروم: اکثر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی قبل از شروع علائم روان پریشی، برخی از وخامت عملکردها را تجربه می کنند. 6 کناره گیری اجتماعی، مشغله های فکری عجیب، رفتار غیرعادی، افت تحصیلی، یا کاهش بهداشت و مراقبت از خود ممکن است قبل از هر نشانه ای از روان پریشی شروع شود.
فاز حاد: این مرحله با علائم برجسته ای مانند توهم، هذیان، گفتار و رفتار نامنظم و بدتر شدن شدید عملکرد مشخص می شود. این مرحله بسته به پاسخ به درمان ممکن است چندین ماه طول بکشد
مرحله نقاهت یا بهبودی: پس از فروکش کردن روان پریشی حاد، به طور کلی دوره ای وجود دارد که فرد همچنان اختلال قابل توجهی را تجربه می کند. عاطفه مسطح و کناره گیری اجتماعی اغلب وجود دارد
فاز باقیمانده: کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است فاصله زمانی طولانی بین فازهای حاد داشته باشند. با این حال، اکثر مردم حداقل تا حدودی آسیب خواهند دید. برخی از آنها هرگز به سمت علائم باقیمانده پیشرفت نمی کنند و علیرغم درمان به علائم حاد ادامه می دهند
بدون دیدگاه