آیا می توانم از شریک زندگی خود در مورد جلسات روان درمانی اش سوال کنم؟

اگر همسرتان قصد روان درمانی دارد، ممکن است متوجه شوید که جلسات درمانی او چگونه پیش می‌رود، با درمانگر خود درباره چه چیزی صحبت می‌کنند، آیا در مورد شما صحبت کرده‌اند و چقدر پیشرفت کرده‌اند. ممکن است نگران این باشید که آیا شریک زندگی شما از پرسیدن شما در مورد جلسات درمانی خود قدردانی می کند یا آن را مزاحم می داند. این مقاله به این موضوع می پردازد که آیا درست است که از همسرتان در مورد جلسات روان درمانی او و همچنین برخی بایدها و نبایدهایی که در حین انجام این مکالمه باید در نظر داشته باشید بپرسید.

آیا می توانید در مورد جلسات روان درمانی همسر خود بپرسید؟

پاسخ می تواند بسته به پویایی هر رابطه متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است احساس کنند از طرف شریک زندگی خود حمایت می شود و می خواهند در مورد پیشرفت خود و آنچه در درمان کار می کنند بدانند. با این حال، دیگران ممکن است احساس نکنند که نمی‌خواهند مبارزات عاطفی یا آسیب‌های گذشته خود را خارج از روان درمانی به اشتراک بگذارند.

به گفته دکتر مارکوم، اینها عواملی هستند که می‌توانند در تعیین اینکه آیا پرسیدن از همسرتان در مورد جلسات روان درمانی او قابل قبول است یا نه، نقش دارند:

مدت زمان رابطه

اگر شما و همسرتان برای مدت طولانی با هم بوده اید، ممکن است راحت تر در مورد جلسات درمانی خود با شما صحبت کنند. از طرف دیگر، اگر شما دو نفر اخیراً قرار ملاقات را آغاز کرده اید، ممکن است خیلی زود باشد که در مورد آن از آنها بپرسید.

صمیمیت عاطفی

اگر شما و همسرتان از نظر عاطفی بسیار نزدیک هستید و همه چیز را به اشتراک می گذارید، ممکن است از او در مورد جلسات درمانی خود بپرسید.

مشارکت در مراقبت

اگر شریک زندگی شما یک بیماری روانی دارد و شما از او خواسته اید که به دنبال درمان باشد یا به طور فعال در مراقبت از او مشارکت داشته باشد، ممکن است بخواهد پیشرفت خود را با شما در میان بگذارد.

رفتار متقابل

اگر مرتباً در مورد جلسات درمانی خود با شریک زندگی خود صحبت می کنید یا اگر آنها در گذشته از شما در مورد جلسات درمانی خود سؤال کرده اند، می تواند نشان دهنده این باشد که آنها مایلند جلسات درمانی خود را با شما در میان بگذارند.

بایدها و نبایدهایی که باید در مورد سوال از روان درمانی در نظر داشته باشید

اینها بایدها و نبایدهایی هستند که ممکن است در حین انجام این مکالمه مفید باشند.

چه باید کرد

دکتر مارکوم راه‌هایی را به اشتراک می‌گذارد که می‌توانید از شریک زندگی‌تان حمایت کنید، اگر او قصد درمان دارد:

بپرسید چگونه می توانید کمک کنید

از شریک زندگی خود بپرسید که آیا بعد از جلسه به چیزی نیاز دارد یا خیر. به عنوان مثال، آنها ممکن است برای پردازش افکار و احساسات خود به مدتی خلوت بخواهند. یا ممکن است نیاز به حواس پرتی داشته باشند تا به آنها کمک کند احساس بهتری داشته باشند.

ایجاد پروتکل

ممکن است مفید باشد که از شریک زندگی خود بپرسید که آیا در مورد جلسات درمانی خود صحبت می کند یا خیر. اگر آن‌ها به آن تمایل دارند، می‌توانید هر بار که به درمان می‌روند درباره جلسه‌شان بپرسید. اگر اشاره کردند که ممکن است نباشند، آن را به حال خود رها کنید و فضولی نکنید. به مرزهای آنها احترام بگذارید و به آنها اجازه دهید آنچه را که دوست دارند با شما به اشتراک بگذارند انتخاب کنند.

صبور باشید

درک کنید و بپذیرید که شریک زندگی شما ممکن است نخواهد جزئیات جلسه خود را فوراً به اشتراک بگذارد. درمان می‌تواند احساسات و عواطف دشوار زیادی را ایجاد کند. صبور باشید و زمان و فضای لازم را برای پردازش پاسخ‌هایشان به آنها بدهید.

به آنها اجازه دهید بدانند که شما مایل به گوش دادن هستید

به شریکتان اجازه دهید بداند که اگر زمانی می‌خواهد صحبت کند، مایل به گوش دادن هستید. به آنها نشان دهید که متعهد به حمایت از سلامت روان آنها هستید.

این روند را تشویق کنید

متعهد شدن به درمان می تواند چالش برانگیز باشد، بنابراین هر کاری که می توانید برای حمایت از عزیزتان در سفر به سمت سلامت روانی بهتر انجام دهید. از شریک زندگی خود بپرسید که آیا کاری برای کمک به او در دستیابی به اهداف درمانی وجود دارد یا خیر.

پیشرفت آنها را تصدیق کنید

اگر متوجه پیشرفت هایی در شریک زندگی خود شدید، آن را به او گوشزد کنید و از پیشرفت او تعریف کنید. این می‌تواند به پاداش تلاش‌های آن‌ها کمک کند و تقویت‌های مثبتی را ارائه دهد که می‌تواند به آنها انگیزه دهد.

برای رفتن به درمان آماده باشید

اگر درمانگر همسرتان آن را توصیه کرد، مایل باشید که به دنبال درمان خود باشید، به جلسات درمانی همسرتان بروید یا درگیر زوج درمانی شوید.

چه کاری نباید انجام داد

همانطور که در بالا ذکر شد، هدف از جلسه ارزیابی شما نیست. همچنین نباید نگران چیزهای منفی باشید که ممکن است همسرتان درباره شما به درمانگر گفته باشد. این وظیفه درمانگر است که بی طرف بماند و قضاوت نکند.

اینجا جایی نیست که بتوانید تمام ناراحتی های خود را در مورد شریک زندگی خود خالی کنید. ممکن است بسیار وسوسه‌انگیز باشد، به‌ویژه از آنجایی که شما یک گوش همدل و شنوا دارید که «می‌داند شریک زندگی‌تان چگونه است». ممکن است احساس کنید که اگر درمانگر بداند شما چقدر عصبانی هستید، شریکتان را سریع‌تر «رفع» می‌کند، اما هدف جلسه این نیست. اگر خود را در آن مکان یافتید، احتمالاً زمان آن رسیده است که به دنبال درمان خود باشید یا از یک گروه پشتیبانی یا انجمن آنلاین کمک بگیرید.

از آنجایی که هدف از جلسه کمک به شریک زندگی خود است، از مطرح کردن موضوعات حساس دریغ نکنید. به اشتراک گذاشتن شرایط بالقوه شرم آور یا شرم آور با یک غریبه دشوار است، اما درمانگران بسیار آموزش دیده اند و احتمال اینکه قبلاً آن را شنیده باشند بسیار عالی است. حفظ اسرار، رسیدگی به مسائل شریک زندگی تان را بسیار سخت تر می کند.