تئوری استرس خانواده به بررسی تغییرات درون پویایی خانواده می پردازد که در نتیجه یک رویداد استرس زا رخ می دهد. این نظریه توسط جامعه شناس روبن هیل در سال 1949 ارائه شد. او به ویژه به چگونگی تأثیر خانواده ها از جنگ جهانی دوم علاقه مند بود و به بررسی چگونگی جدایی ها و اتحاد مجدد ناشی از جنگ خانواده ها را تغییر داد. او با توجه به اینکه جدایی‌ها و تجدید دیدارها بحران‌هایی در درون نظام خانواده بود، الگوهایی را مشاهده کرد. او اشاره کرد که چگونه منابع درونی و بیرونی خانواده می‌تواند رویداد استرس‌زا را خنثی یا تشدید کند و بر نحوه تفسیر و معنا بخشیدن خانواده به رویداد تحریک‌کننده تأثیر بگذارد. هر سه این عوامل در کنار یکدیگر – رویداد، منابع موجود خانواده، و درک خانواده از رویداد – برای تأثیرگذاری و تعیین نتیجه بحران با هم تعامل دارند.
چرا نظریه استرس خانواده مهم است؟
در درون هر خانواده یک سیستم خانواده وجود دارد. این سیستم شامل اعضای خانواده و نقش‌ها، باورها، قوانین، ارزش‌ها، انتظارات، مرزها و پاسخ‌های آنها به محیط است. از والدین انتظار می رود که نقش مراقب را ایفا کنند و فرزندانشان برای ایمنی، بقا و حمایت به آنها تکیه کنند. در یک سیستم خانواده، والدین ممکن است تمام نقش های مراقبتی کودک مانند پخت و پز، نظافت و آماده کردن او را برای مدرسه انجام دهند. در سیستم خانواده دیگری، ممکن است از بزرگترین کودک انتظار داشته باشد که برخی از مسئولیت‌های مراقبتی را به عهده بگیرد، مانند اینکه وقتی والدینشان بیرون از خانه کار می‌کنند، نقش مراقب و مراقبت از خواهر و برادر کوچک‌ترشان را به او واگذار می‌کنند. این یک نقش متفاوت برای کودک است که بر سیستم خانواده تأثیر می گذارد.
علاوه بر این، یک خانواده ممکن است دارای ارزش هایی مبتنی بر استانداردهای شغلی یا آموزشی باشد. به عنوان مثال، ممکن است در برخی از خانواده ها تابو نباشد که در دانشگاه شرکت نکنند، در حالی که خانواده های دیگر ممکن است انتظار داشته باشند که همه اعضا در یک تجارت خانوادگی کار کنند یا به مدرسه بازرگانی بروند. ارزش‌ها، نقش‌ها، باورها، قوانین، انتظارات، مرزها و پاسخ‌های متفاوت به عوامل محیطی به‌طور مستقیم بر آنچه باعث، تشدید و کاهش استرس در سیستم‌های مختلف خانواده می‌شود، تأثیر می‌گذارد.
وقتی مشکلی پیش می آید در یک واحد خانواده چه اتفاقی می افتد؟
هنگامی که یک مسئله استرس زا در یک خانواده ایجاد می شود و استرس خانواده بروز می یابد، پاسخ بسته به مهارت های مقابله، مدیریت استرس و مهارت های فرزندپروری متفاوت است. والدین ممکن است فریاد بزنند و متهم کنند، سرزنش کنند و شرمنده کنند، با کنجکاوی و صبر و حوصله برخورد کنند، یا هر تعداد پاسخی که به شدت به منابع داخلی و خارجی آنها بستگی دارد:
منابع داخلی: مهارت های مدیریت استرس و خشم، مهارت های حل تعارض، مهارت های ارتباطی، توانایی خودتنظیمی، ذهن آگاهی و خودآگاهی
منابع خارجی: منابع مالی، دسترسی به غذا و مراقبت های پزشکی، حمایت اجتماعی و جمعی، کمک های فیزیکی یا عملی، و حمایت عاطفی و روانی از جمله درمان.
درک نظریه استرس خانواده فرصتی برای تصمیم گیری قدرتمندتر در مورد استرس فراهم می کند.
چگونه می توان منابع را در زمان های استرس زا پرورش داد؟
تئوری استرس خانواده بیان می کند که منابع می توانند در نتیجه بحران نقش اساسی داشته باشند. با این حال، برخی از منابع خارج از کنترل خانواده است. به عنوان مثال، وضعیت مالی یک خانواده یا دسترسی به نیازهای اولیه ما همیشه قابل کنترل نیست. در این شرایط، می توانید به منابع داخلی که می توانید پرورش دهید و منابع خارجی که می توانید به آنها دسترسی داشته باشید نگاه کنید
مقابله با استرس خانواده
در میان سختی ها، تصور اینکه چگونه می توان استرس خانواده را کاهش داد، ممکن است سخت باشد. با این حال، حتی اقدامات کوچک می تواند به نتایج متفاوتی منجر شود.
جلسات خانوادگی را برنامه ریزی کنید
ابتدا، اجرای یک جلسه خانوادگی را در نظر بگیرید که در آن هر یک می توانید مدتی را صرف بررسی چگونگی تأثیر استرس های فعلی بر شما و هر یک از اعضای خانواده کنید. قبل از اینکه به گفتگو با یکدیگر بپردازید، زمانی را برای تنظیم توافقات مشترک اختصاص دهید.
به عنوان مثال، آیا هر یک از شما می توانید توافق کنید که در مورد یکدیگر صحبت نکنید؟ اگر یکی از شما شروع به بلند کردن صدای خود کند، آیا گروه می‌تواند موافقت کند که برای چند دقیقه از صحبت کردن استراحت کند؟ این می تواند به اطمینان حاصل شود که هر یک از اعضای خانواده احساس امنیت و شنیدن می کند.
خانواده درمانی را در نظر بگیرید
اگر به نظر می رسد جلسات خانوادگی می تواند منجر به ناراحتی بیشتر در بین اعضای خانواده شود، شرکت در خانواده درمانی را در نظر بگیرید. در یک جلسه خانواده درمانی، یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده می تواند به هر یک از شما کمک کند تا در عین حل چالش های خود در مسیر خود بمانید.
زمان تنهایی را برنامه ریزی کنید
همچنین ممکن است ایجاد یک برنامه خانوادگی که در آن هر یک از اعضای خانواده یک ساعت وقت تنهایی داشته باشند، مفید باشد. در طول این مدت، آن عضو خانواده در آرامش و درگیر شدن در فعالیتی که دوست دارد یا آرامش‌بخش می‌بیند بدون وقفه از سوی دیگران حمایت می‌شود. انجام این کار می تواند فضای بیشتری را برای استراحت و آرامش و پرورش منابع داخلی تجسم یافته تری ایجاد کند.
یک گوشه دنج ایجاد کنید
برای ایجاد فرهنگ سلامت روانی در خانه خود، یک گوشه دنج می تواند واقعا مفید باشد. گوشه دنج بخشی از خانه است که برای مدیتیشن تعیین شده است. هنگامی که همه چیز در حال احساس طاقت فرسا است، جایی است که می توانید نفس عمیق بکشید و سیستم عصبی خود را تنظیم کنید. در حالی که آنها اغلب در اتاق کودکان ایجاد می شوند، می توانید یکی را انتخاب کنید که برای کودکان و بزرگسالان به طور یکسان دوستانه باشد.
کمک بخواهید
از درخواست کمک نترسید. شاید پیوستن به یک گروه حمایتی، جستجوی درمان، توسعه و تعمیق روابط، یافتن و پیوستن به جوامع حامی، یا درخواست کمک از عزیزانتان باشد. همچنین ممکن است در نظر گرفتن احتمالات و دیدگاه‌های مختلف، به اشتراک گذاشتن بهترین شیوه‌ها با دیگران برای مقابله و مدیریت استرس، یادگیری نحوه بیان و پردازش احساسات خود و در نظر گرفتن اینکه چگونه تجربه استرس‌زا می‌تواند راهی برای یادگیری باشد، مفید باشد. برای عوامل استرس زای آینده بهتر آماده می شوند.
لطفاً در طول فرآیند استرس خانواده با خودتان ملایم باشید زیرا تغییر الگوها، دیدگاه‌ها و منابع داخلی و خارجی می‌تواند چالش برانگیز باشد. اشکالی ندارد که مرتکب اشتباه شوید و زمانی را برای پرورش و توسعه مهارت ها و پاسخ های متفاوت به استرس اختصاص دهید. این واقعیت که شما در حال خواندن این مقاله هستید، گواه مراقبت و تلاش شما برای تلاش و انجام کارها به گونه ای متفاوت برای نتایج متفاوت است. تسلیم نشوید و به یاد داشته باشید که تغییر به تلاش مداوم در طول زمان نیاز دارد. به خود صبر و شکیبایی عطا کن و همه چیز را یک روز و یک لحظه در یک زمان انجام بده.