روان درمانی که به عنوان گفتار درمانی نیز شناخته می شود، به تکنیک هایی اشاره دارد که به افراد کمک می کند تا رفتارها، افکار و احساساتی را تغییر دهند که باعث ایجاد مشکل یا پریشانی می شود. این اصطلاحی است که درمان اختلالات روانی و پریشانی روانی را از طریق تکنیک های کلامی و روانشناختی توصیف می کند.
در طول این فرآیند، یک روان درمانگر آموزش دیده به مراجعین کمک می کند تا با مشکلات خاص یا عمومی، مانند بیماری روانی یا منبع استرس زندگی مقابله کند. بسته به رویکردی که درمانگر استفاده می کند، می توان از طیف وسیعی از تکنیک ها و استراتژی ها استفاده کرد. تقریباً همه انواع روان درمانی شامل ایجاد یک رابطه درمانی، برقراری ارتباط و ایجاد گفتگو و تلاش برای غلبه بر افکار یا رفتارهای مشکل ساز است.
حرفه روان درمانی
روان درمانی به طور فزاینده ای به عنوان یک حرفه متمایز به خودی خود دیده می شود، اما انواع مختلفی از متخصصان آن را ارائه می دهند، از جمله روانشناسان بالینی، روانپزشکان، مشاوران، درمانگران ازدواج و خانواده، مددکاران اجتماعی، مشاوران سلامت روان، و پرستاران روانپزشکی. این مقاله انواع مختلف روان درمانی موجود و مزایای بالقوه روان درمانی را مورد بحث قرار می دهد. همچنین شرایط مختلفی را که می‌تواند درمان کند و اثربخشی آن برای انواع اختلالات را پوشش می‌دهد.
انواع روان درمانی
روان درمانی بسته به سبک درمانگر و نیازهای بیمار می تواند قالب های مختلفی داشته باشد. چند فرمت که ممکن است با آنها روبرو شوید عبارتند از:
- درمان فردی، که شامل کار انفرادی با روان درمانگر است.
- زوج درمانی، که شامل کار با یک درمانگر به عنوان یک زوج برای بهبود عملکرد شما در رابطه است.
- خانواده درمانی، که بر بهبود پویایی درون خانواده متمرکز است و می تواند افراد متعددی را در یک واحد خانواده شامل شود.
- گروه درمانی که شامل گروه کوچکی از افراد است که هدف مشترکی دارند. (این رویکرد به اعضای گروه اجازه می دهد تا از دیگران حمایت کنند و از آنها حمایت کنند و همچنین رفتارهای جدیدی را در یک گروه حمایت کننده و پذیرا تمرین کنند.)
هنگامی که مردم کلمه “روان درمانی” را می شنوند، بسیاری تصویر کلیشه ای را تصور می کنند که یک بیمار روی کاناپه دراز کشیده و صحبت می کند در حالی که یک درمانگر روی صندلی نزدیکی نشسته و افکار خود را روی یک دفترچه یادداشت زرد یادداشت می کند. واقعیت این است که تکنیک ها و شیوه های مختلفی در روان درمانی استفاده می شود. روش دقیق مورد استفاده در هر موقعیت می تواند بر اساس عوامل مختلفی از جمله آموزش و پیشینه درمانگر، ترجیحات مراجع و ماهیت دقیق مشکل فعلی مراجع متفاوت باشد. در اینجا مروری کوتاه بر انواع اصلی روان درمانی ارائه شده است.
رفتار درمانی
هنگامی که رفتارگرایی در اوایل قرن بیستم به یک مکتب فکری برجسته‌تر تبدیل شد، تکنیک‌های شرطی‌سازی نقش مهمی در رواندرمانی ایفا کردند. در حالی که رفتارگرایی ممکن است مانند گذشته غالب نباشد، بسیاری از روش های آن هنوز هم امروزه بسیار محبوب هستند. رفتار درمانی اغلب از شرطی سازی کلاسیک، شرطی سازی عملی و یادگیری اجتماعی برای کمک به مراجعان برای تغییر رفتارهای مشکل ساز استفاده می کند.
درمان شناختی رفتاری
رویکردی که به عنوان درمان شناختی رفتاری (CBT) شناخته می شود، یک درمان روان درمانی است که به بیماران کمک می کند تا افکار و احساساتی را که بر رفتارها تأثیر می گذارد، درک کنند. CBT برای درمان طیف وسیعی از شرایط از جمله فوبیا، اعتیاد، افسردگی و اضطراب استفاده می شود. CBT شامل تکنیک های شناختی و رفتاری برای تغییر افکار منفی و رفتارهای ناسازگار است. این رویکرد به افراد کمک می کند تا افکار اساسی را که به پریشانی کمک می کند تغییر دهند و رفتارهای مشکل ساز ناشی از این افکار را اصلاح کنند.
درمان شناختی
انقلاب شناختی دهه 1960 نیز تأثیر عمده‌ای بر عملکرد رواندرمانی داشت، زیرا روانشناسان به طور فزاینده‌ای بر چگونگی تأثیر فرآیندهای فکری انسان بر رفتار و عملکرد تمرکز کردند. به عنوان مثال، اگر تمایل دارید جنبه های منفی هر موقعیتی را ببینید، احتمالاً دیدگاه بدبینانه تری خواهید داشت و روحیه کلی تری خواهید داشت.
هدف شناخت درمانی شناسایی تحریف های شناختی است که منجر به این نوع تفکر می شود و آنها را با موارد واقع بینانه و مثبت جایگزین می کند. با انجام این کار، افراد می توانند خلق و خوی و رفاه کلی خود را بهبود بخشند. شناخت درمانی بر این ایده متمرکز است که افکار ما تأثیر قدرتمندی بر سلامت روان ما دارند.
درمان انسانی
از دهه 1950، مکتب فکری معروف به روانشناسی انسانگرا شروع به تأثیرگذاری بر روان درمانی کرد. کارل راجرز، روان‌شناس انسانگرا، رویکردی را ایجاد کرد که به عنوان مشتری محور شناخته می‌شودتراپی، که بر درمانگر متمرکز بود که توجه مثبت بدون قید و شرط را به مشتری نشان می داد.
امروزه جنبه های این رویکرد همچنان به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. رویکرد انسان گرایانه به روان درمانی بر کمک به افراد برای به حداکثر رساندن پتانسیل خود متمرکز است و بر اهمیت خودکاوی، اراده آزاد و خودشکوفایی تأکید می کند.
درمان روانکاوی
در حالی که در زمان یونان باستان روان درمانی به اشکال مختلف انجام می شد، اما زمانی شروع رسمی خود را آغاز کرد که زیگموند فروید شروع به استفاده از گفتار درمانی برای کار با بیماران کرد. تکنیک‌هایی که معمولاً توسط فروید مورد استفاده قرار می‌گرفت شامل تحلیل انتقال، تعبیر خواب و تداعی آزاد بود. این رویکرد روانکاوانه شامل کاوش در افکار و تجربیات گذشته فرد برای جستجوی افکار، احساسات و خاطرات ناخودآگاه است که ممکن است بر رفتار تأثیر بگذارد.
انواع مختلفی از روان درمانی موجود است. نوع مناسب برای شما به عوامل مختلفی از جمله ترجیحات، وضعیت شما و شدت علائم بستگی دارد.
چه نوع روان درمانی می تواند کمک کند
روان درمانی انواع مختلفی دارد، اما همه برای کمک به افراد برای غلبه بر چالش ها، توسعه راهبردهای مقابله و داشتن زندگی شادتر و سالم تر طراحی شده اند. اگر علائم یک اختلال روانی یا روانپزشکی را تجربه می کنید، ممکن است از ارزیابی یک روان درمانگر آموزش دیده و با تجربه که واجد شرایط ارزیابی، تشخیص و درمان شرایط سلامت روان است، بهره مند شوید. روان درمانی برای درمان طیف وسیعی از شرایط سلامت روان استفاده می شود، از جمله:
- اعتیاد
- اختلالات اضطرابی
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلالات اشتها
- اختلال وسواس فکری عملی
- فوبیاها
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال مصرف مواد
علاوه بر این، روان درمانی به افراد کمک می کند تا با موارد زیر کنار بیایند:
- درد مزمن یا بیماری های جدی
- طلاق و جدایی
- غم یا از دست دادن
- بیخوابی
- عزت نفس پایین
- مشکلات رابطه
- فشار
چگونه از روان درمانی بیشترین بهره را ببریم
اثربخشی روان درمانی بسته به طیف وسیعی از عوامل می تواند متفاوت باشد. ماهیت و شدت مشکل شما در این امر نقش دارد، اما کارهایی نیز وجود دارد که می‌توانید برای استفاده حداکثری از جلسات خود انجام دهید، از جمله:
با درمانگر خود صادق باشید
سعی نکنید مشکلات یا احساسات خود را پنهان کنید. هدف شما این است که به عنوان خود واقعی خود نشان دهید بدون اینکه سعی کنید جنبه هایی از شخصیت خود را پنهان کنید که ممکن است از افشای آنها هراس داشته باشید.
احساس احساسات خود
سعی نکنید احساسات منفی یا ناراحت کننده مانند غم، خشم، ترس یا حسادت را پنهان کنید. صحبت در مورد این احساسات در چارچوب درمان می تواند به شما در درک بهتر آنها کمک کند.
باز بودن برای فرآیند
روی ایجاد یک اتحاد درمانی باز و واقعی با درمانگر خود کار کنید. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که درمان زمانی مؤثرتر است که با متخصص سلامت روانی که شما را درمان می‌کند، ارتباط برقرار کنید
شرکت در جلسات
زندگی شلوغ می شود، اما سعی کنید به بهترین شکل ممکن به برنامه درمانی و قرار ملاقات های برنامه ریزی شده خود پایبند باشید.
انجام کار
اگر درمانگر شما تکالیفی را برای کار در خارج از جلسات شما تعیین می کند، سعی کنید آن را قبل از جلسه بعدی به پایان برسانید.
روان درمانی اغلب مقرون به صرفه تر از سایر انواع درمان است و برای کسانی که به داروهای روانگردان نیاز ندارند گزینه مناسبی است. شما می توانید از مزایای احتمالی روان درمانی بهره مند شوید حتی اگر فقط احساس کنید که چیزی در زندگی شما “خاموش” است که ممکن است با مشورت با یک متخصص سلامت روان بهبود یابد شرایط سلامت روان می‌تواند باعث ایجاد ناراحتی و دشواری در عملکرد شود، اما رواندرمانی می‌تواند به بهبود بهزیستی و کاهش تأثیر منفی بسیاری از علائم کمک کند.
چیزهایی که باید در نظر بگیرید
تعدادی از مسائل یا نگرانی ها برای درمانگران و مراجعین وجود دارد. هنگام ارائه خدمات به مراجعان، روان درمانگران باید مواردی مانند رضایت آگاهانه، رازداری بیمار و وظیفه هشدار را در نظر بگیرند. رضایت آگاهانه شامل آگاه کردن مشتری از تمام خطرات و مزایای بالقوه مرتبط با درمان است. این شامل توضیح ماهیت دقیق درمان، هرگونه خطر احتمالی، هزینه ها و جایگزین های موجود است. وظیفه هشدار دادن به مشاوران و درمانگران این حق را می دهد که اگر مشتری برای شخص دیگری خطری ایجاد کند، محرمانگی را زیر پا بگذارند.
از آنجایی که مراجعان مکرراً در مورد موضوعاتی بحث می‌کنند که ماهیت بسیار شخصی و حساس دارند، روان‌درمانگران نیز موظفند از حقوق بیمار برای رازداری محافظت کنند. با این حال، یکی از مواردی که روان درمانگران حق دارند محرمانه بودن بیمار را نقض کنند، این است که مراجع تهدیدی قریب الوقوع برای خود یا دیگران باشد.
بدون دیدگاه