تست های تصویری نوعی تست شخصیتی است که در آن به صحنه‌ها، کلمات یا تصاویر مبهم پاسخ می‌دهید. هدف از این آزمایش‌ها کشف تضادها یا احساسات پنهانی است که در آزمون به نمایش می‌گذارید، با این امید که این موضوعات سپس می توان از طریق روان درمانی یا سایر درمان های مناسب به آن پرداخت.
خاستگاه تست های تصویری
این نوع آزمون از مکتب فکری روانکاوانه سرچشمه می‌گیرد که نشان می‌دهد افراد دارای افکار یا تمایلات ناخودآگاه هستند. آزمون های تصویری برای کشف احساسات، خواسته ها و تعارضاتی هستند که از آگاهی آگاهانه پنهان هستند. با تفسیر پاسخ ها به تصاویر مبهم، روانکاوان امیدوارند احساسات ناخودآگاهی را که ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی فرد شود، کشف کنند. آموزش تست های تصویری در محیط کلینیک روانشناسی به سرعت در طی یک دهه گذشته کاهش یافته است.
علی رغم اختلاف نظر در مورد استفاده از آنها، تست های تصویری بسیار محبوب هستند و به طور گسترده در هر دو محیط بالینی و پزشکی قانونی مورد استفاده قرار می گیرند. حداقل یک آزمون تصویری به عنوان یکی از پنج آزمون برتر مورد استفاده در عمل برای 50٪ از 28 مطالعه مبتنی بر نظرسنجی در سراسر جهان ذکر شد.
نحوه عملکرد تست های تصویری
در بسیاری از تست های تصویری، به افراد تصویر مبهم نشان داده می شود و سپس از آنها خواسته می شود که اولین پاسخی را که به ذهنشان خطور می کند، بدهند. کلید آزمون های تصویری، ابهام محرک ها است. با توجه به تئوری پشت چنین آزمون‌هایی، استفاده از سؤالات واضح و مشخص می‌تواند منجر به پاسخ‌هایی شود که با دقت توسط ذهن خودآگاه ساخته می‌شوند. هنگامی که از شما یک سوال ساده در مورد یک موضوع خاص پرسیده می شود، باید آگاهانه زمان خود را صرف ایجاد یک پاسخ کنید. این امر می‌تواند سوگیری‌ها و حتی نادرستی‌ها را معرفی کند، چه بخواهید ارائه‌دهنده آزمون را فریب دهید یا نه.
برای مثال، پاسخ‌دهنده ممکن است پاسخ‌هایی بدهد که از نظر اجتماعی قابل قبول‌تر یا مطلوب‌تر تلقی می‌شوند، اما شاید دقیق‌ترین بازتاب احساسات یا رفتار واقعی او نباشند. با ارائه سوال یا محرکی که واضح نیست، انگیزه ها یا نگرش های زیربنایی و ناخودآگاه شما آشکار می شود. امید این است که به دلیل ماهیت مبهم سؤالات، افراد کمتر بتوانند به نکات احتمالی در مورد آنچه فکر می کنند آزمایش کننده انتظار دارد ببیند تکیه کنند. در نتیجه، آنها امیدوارند کمتر وسوسه شوند که «کالاهای جعلی» را داشته باشند، یا در نتیجه خود را خوب جلوه دهند.
انواع تست های تصویری
انواع مختلفی از تست های تصویری وجود دارد. برخی از معروف ترین نمونه ها عبارتند از:
تست لکه جوهر رورشاخ
این تست یکی از اولین تست های تصویری بود که توسعه یافت و همچنان یکی از شناخته شده ترین و پرکاربردترین آنهاست. این تست که توسط روانپزشک سوئیسی هرمان رورشاخ در سال 1921 ساخته شد، شامل 10 کارت مختلف است که یک لکه جوهر مبهم را نشان می دهد. به افراد در یک زمان یک کارت نشان داده می شود و از آنها خواسته می شود آنچه را که در تصویر می بینند توصیف کنند. پاسخ ها به صورت کلمه به کلمه توسط آزمایش کننده ثبت می شود. ژست ها، لحن صدا و سایر واکنش ها نیز مورد توجه قرار می گیرد. نتایج آزمون بسته به اینکه فرد آزمون گیرنده از کدام یک از سیستم‌های امتیازدهی موجود استفاده می‌کند، می‌تواند متفاوت باشد.
آزمون ادراک موضوعی (TAT)
در آزمون TAT از افراد خواسته می شود که به مجموعه ای از صحنه های مبهم نگاه کنند و سپس داستانی را در توصیف صحنه بیان کنند. این شامل توصیف آنچه در حال رخ دادن است، احساس شخصیت ها و چگونگی پایان داستان است. سپس فرد آزمون گیرنده آزمون را بر اساس نیازها، انگیزه‌ها و اضطراب های شخصیت اصلی و همچنین اینکه داستان در نهایت چگونه پیش می‌رود، نمره می‌دهد.
آزمون قرعه کشی یک نفر
این نوع تست تصویری دقیقاً شامل همان چیزی است که شما ممکن است تصور کنید. افراد یک شخص را ترسیم می کنند و تصویری که ایجاد کرده اند توسط فرد آزمون گیرنده ارزیابی می شود. برای نمره دادن به آزمون، مترجم آزمون ممکن است به تعدادی از عوامل نگاه کند. اینها ممکن است شامل اندازه قسمت‌ها یا ویژگی‌های خاص بدن، سطح جزئیات داده شده به شکل و همچنین شکل کلی طرح باشد. مانند سایر تست های تصویری، آزمون Draw-A-Person به دلیل عدم روایی آن مورد انتقاد قرار گرفته است.
یک مترجم آزمایشی ممکن است پیشنهاد کند که جنبه‌های خاصی از نقاشی نشان‌دهنده گرایش‌های روانشناختی خاصی است. با این حال، ممکن است به سادگی به این معنی باشد که فرد مهارت های نقاشی ضعیفی دارد. این آزمون به عنوان معیاری برای سنجش هوش در کودکان استفاده شده است، اما تحقیقاتی که نمرات مقیاس هوش وکسلر پیش دبستانی و ابتدایی را با آزمون ترسیم یک فرد مقایسه کرده است، همبستگی بسیار پایینی را بین این دو نمره نشان داد.
آزمون خانه-درخت-فرد
در این نوع تست تصویری از افراد خواسته می شود که یک خانه، یک درخت و یک شخص را ترسیم کنند. پس از تکمیل طراحی، از آنها یک سری سوالات در مورد تصاویری که کشیده اند پرسیده می شود. این آزمون در ابتدا توسط جان باک طراحی شده بود و شامل مجموعه ای از 60 سوال برای پرسیدن از پاسخگو بود، اگرچه مدیران آزمون نیز ممکن است سوالات خود یا سوالات بعدی را برای بررسی بیشتر پاسخ های آزمودنی مطرح کنند. برای مثال، مدیر آزمون ممکن است از ترسیم خانه سؤال کند:
چه کسی اینجا زندگی می کند؟
چه کسی از شخصی که در اینجا زندگی می کند دیدن می کند؟
آیا کسی که اینجا زندگی می کند خوشحال است؟
نقاط ضعف استفاده از تست های تصویری
تست های تصویری بیشتر در محیط های درمانی مورد استفاده قرار می گیرند. در بسیاری از موارد، درمانگران از این آزمون ها برای یادگیری اطلاعات کیفی در مورد افراد استفاده می کنند. برخی از درمانگران ممکن است از تست های تصویری به عنوان نوعی یخ شکن برای تشویق افراد به بحث در مورد مسائل یا بررسی افکار و احساسات خود استفاده کنند. در حالی که تست های فرافکنی دارای برخی مزایا هستند،
آنها همچنین دارای تعدادی ضعف و محدودیت هستند، از جمله:
تست های تصویری که دارای مقیاس های درجه بندی استاندارد نیستند، هم اعتبار و هم پایایی ندارند. روایی به این اشاره دارد که آیا یک آزمون آنچه را که مد نظر اندازه‌گیری می‌کند اندازه‌گیری می‌کند یا نه، در حالی که پایایی به سازگاری نتایج آزمون اشاره دارد.
نمره دادن به آزمون‌های تصویری بسیار ذهنی است، بنابراین تفسیر پاسخ‌ها می‌تواند از آزمون‌کننده‌ای به آزمون‌گر دیگر به‌طور چشمگیری متفاوت باشد.
پاسخ‌های پاسخ‌دهنده می‌تواند به شدت تحت‌تاثیر نگرش‌های ممتحن یا محیط آزمون قرار گیرد.