ADHD در نوجوانان: علائم و نشانه هانوشته شده توسط نویسندهدر تاریخ فروردین 9, 1402

اکثر موارد ADHD در نوجوانان حاصل ادامه این بیماری از دوران کودکی است. علائم ADHD در نوجوانان مشابه علائم ADHD در کودکان است اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که بر عملکرد شناختی ضروری مانند تمرکز و انگیزه تأثیر می گذارد. اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود. علائم ADHD شامل الگوی ثابت بی توجهی و بیش فعالی است. علاوه بر این، پسران با نرخ بالاتری نسبت به دختران مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند. این مقاله بینشی در مورد اینکه ADHD چیست، چگونه می توان ADHD در نوجوانان را تشخیص داد، و چرا ADHD در دختران ممکن است تشخیص داده نشود، ارائه می دهد.

ADHD در نوجوانان چیست؟

ADHD در نوجوانان یک وضعیت عصبی رشدی است که می تواند بر مسئولیت های روزانه مانند مدرسه، کار و روابط بین فردی تأثیر بگذارد. در حالی که این اختلال بیشتر در بین کودکان و نوجوانان تشخیص داده می شود، این امکان برای بزرگسالان نیز وجود دارد.

این اختلالی است که می‌تواند افراد را در طول زندگی تحت تاثیر قرار دهد، اما یافتن درمان و حمایت مناسب می‌تواند شدت این بیماری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بر اساس آمار CDC، پسران 12.9٪ از کودکان مبتلا به ADHD را تشکیل می دهند. فقط 5.6 درصد از دختران مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند، به این معنی که پسران دو برابر دختران به این بیماری مبتلا می شوند.

علائم ADHD در نوجوانان عبارتند از:

بازه توجه کوتاه

از دست دادن جزئیات جزئی

ناتوانی در انجام وظایف

با رعایت ضرب الاجل ها دست و پنجه نرم می کند

مشکلات بیش از حد با به موقع بودن

سطح حواس پرتی از بی قراری یا عصبانیت

دشواری در انتظار نوبت، مکالمات را قطع می‌کند، پاسخ‌ها را به طور تکانشی نشان می‌دهد

علائم و نشانه های ADHD در نوجوانان

در حالی که علائم ADHD در نوجوانان لزوماً بین پسران و دختران تغییر نمی کند، نحوه بروز علائم می تواند کاملاً متفاوت باشد. یک مطالعه اخیر بیان می کند که دختران معمولاً با ارائه بی توجه به ADHD تمایل دارند. پسران بیشتر از دختران با تظاهرات بیش فعال- تکانشی تشخیص داده می شوند وقتی معلمان در کلاس درس به دنبال نشانه‌های ADHD در نوجوانان هستند، احتمال بیشتری وجود دارد که معلمان متوجه کودکی شوند که در حال بازی کردن است، نمی‌تواند آرام بنشیند و دائماً خارج از نوبت صحبت می‌کند.

این علائم ADHD با تظاهرات بیش فعالی- تکانشی ADHD که پسران تمایل به بروز آن دارند، همسو هستند. این بدان معنی است که پسران بیشتری مورد ارزیابی قرار می گیرند و در نهایت با ADHD تشخیص داده می شوند

ارائه‌ی بی‌توجهی، که معمولاً دختران با آن ارائه می‌کنند، می‌تواند به راحتی از دست داده شود، زیرا به اندازه ارائه بیش‌فعالی-تکانشی مخل‌کننده نیست. ارائه بی توجه می تواند به عنوان یک ویژگی شخصیتی جنسیتی به اشتباه تعبیر شود – برای مثال، فرض کنید یک دختر بداخلاق یا از نظر اجتماعی بی دست و پا است.

علائم بی توجهی در دختران عبارتند از:

• خیال بافی
• خجالتی بودن
• اضطراب/غم
• کمال گرایی

دختران می توانند علائم ADHD در نوجوانان بی توجه را درونی کنند. تکانشگری بیش فعال کاملاً بیرونی است و برای دیگران قابل مشاهده است. از سوی دیگر، برخی می توانند بی توجهی را به عنوان یک ویژگی شخصیتی صرف نادیده بگیرند که درونی و منحصر به فرد است و نه بخشی از یک وضعیت چالش برانگیز رشد عصبی.

ADHD چگونه بر زندگی نوجوانان تأثیر می گذارد؟

به دلیل مشکلات حواس پرتی و تمرکز ضعیف، بسیاری از نوجوانان مبتلا به ADHD در مدرسه مشکل دارند. نمرات ممکن است کاهش یابد، به خصوص اگر نوجوان تحت درمان ADHD نباشد. برای نوجوانان مبتلا به ADHD غیرمعمول نیست که تکالیف را فراموش کنند، کتاب های درسی را از دست بدهند و از کار کلاسی روزانه خود خسته شوند.

نوجوانان ممکن است بی توجه یا بیش از حد توجه شوند و منتظر نمانند تا نوبت خود را بگویند. آنها ممکن است صحبت معلم و همکلاسی های خود را قطع کنند و در انجام تکالیف عجله کنند. نوجوانان مبتلا به ADHD نیز ممکن است بی قرار باشند و برایشان سخت باشد که سر کلاس بنشینند.

اغلب، نوجوانان مبتلا به ADHD آنقدر مشغول تمرکز بر چیزهای دیگر هستند که کار را فراموش می کنند. این را می توان به ویژه با تکالیف و مهارت های ورزشی و در روابط با همسالان مشاهده کرد. این عدم توجه به کاری که انجام می دهند اغلب منجر به نمرات بد در آزمون ها و قبول شدن در تیم های ورزشی، فعالیت های بعد از مدرسه و گروه های همسالان می شود.

ADHD چگونه بر دختران نوجوان تأثیر می گذارد؟

ADHD در نوجوانان ، به ویژه زمانی که درمان نشود، می تواند به طور قابل توجهی بر دختران نوجوان تأثیر بگذارد. برای مثال، می‌توان آن‌ها را به‌عنوان بیش از حد احساسی یا حتی هورمونی به جای اینکه علائم ADHD در نوجوانان را تجربه کرد، حذف کرد.

به نوبه خود، این می تواند باعث مضطرب شدن دختران، گوشه گیری و درونی کردن این علائم شود. ADHD تشخیص داده نشده می تواند منجر به مشکلات و چالش های عاطفی و رفتاری قابل توجهی در مدرسه شود.

چرا ADHD در دختران اغلب تشخیص داده نمی شود؟

دختران تمایل دارند راهبردهای مقابله ای ایجاد کنند که به آنها کمک کند علائم ADHD خود را پنهان کنند. به عنوان مثال، اگر با تمرکز مشکل دارند، ممکن است در عوض انرژی خود را به سمت موضوعی یا سرگرمی هدایت کنند که در عوض در آن برتری دارند. این می تواند معلمان، والدین و متخصصان را به نادیده گرفتن چالش های توجه در سایر حوزه ها سوق دهد..

نکته قابل توجه، در یک مطالعه، زنان بالغ علائم شدیدتر بی توجهی و بیش فعالی/تکانشگری را نسبت به مردان گزارش کردند، که نشان می دهد علائم ADHD در دوران کودکی ممکن است در دختران نادیده گرفته شده باشد.

درمان توصیه شده برای ADHD در نوجوانان چیست؟

نظرات زیادی در مورد درمان ADHD در نوجوانان وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که رفتار درمانی به تنهایی ممکن است برای نوجوانان موثر باشد. اما به گفته موسسه ملی سلامت روان، حدود 80 درصد از کسانی که در دوران کودکی به دارو برای ADHD نیاز داشتند، هنوز در سنین نوجوانی خود به دارو نیاز دارند. معمولاً ترکیبی از دارو درمانی و رفتار درمانی در درمان نوجوانان مبتلا به ADHD بهترین است. آکادمی اطفال آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا، و آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، همگی رفتار درمانی را برای بهبود مشکلات رفتاری که بخشی از ADHD هستند، توصیه می کنند.

داروهای محرک

داروهای محرک معمولاً برای درمان نوجوانان مبتلا به ADHD تجویز می شوند. این داروها ممکن است نوجوانان را هوشیارتر کند و به آنها کمک کند در مدرسه بهتر عمل کنند. نمونه هایی از داروهای محرک عبارتند از دگز متیل فنیدات (فوکالین، فوکالین XR)، دکستروآمفتامین (آدرال، آدرال XR)، لیسدگزامفتامین (ویوانس)، متیل فنیدات (کنسرتا، کویلیوانت ایکس آر، ریتالین)، و نمک های ترکیبی (محصول تک آمفتین آمپر).

داروهای غیر محرک

داروهای غیر محرک مانند اتوموکستین (Strattera)، کلونیدین (Kapvay)، گوانفاسین (Intuniv) و ویلوکسازین (Qelbree) نیز برای درمان نوجوانان مبتلا به ADHD استفاده می شوند. داروهای غیر محرک برای ADHD عوارض جانبی متفاوتی از داروهای محرک دارند. به عنوان مثال، آنها اغلب منجر به اضطراب، تحریک پذیری و بی خوابی نمی شوند، زیرا ممکن است داروهای محرک باشد.

آنها همچنین عادت زا نیستند و احتمال سوء مصرف کمتری نسبت به داروهای محرک دارند، که ممکن است آنها را گزینه مناسب تری برای نوجوانان مبتلا به ADHD که همچنین مشکلات سوء مصرف الکل یا مواد مخدر دارند، تبدیل کند.

چگونه می توانید از فرزند خود مراقبت کنید

یادگیری در مورد ADHD در نوجوانان و چگونگی بروز آن در دختران بسیار مهم است. شما می توانید با هماهنگ شدن با نحوه ارائه او در خانه، با دوستان و مدرسه از فرزندتان حمایت کنید. تماس با معلمان فرزندتان، رهبران فوق برنامه، و سایر والدینی که با فرزندتان وقت می گذرانند، مکان بسیار خوبی برای شروع هنگام جمع آوری اطلاعات بیشتر درباره وجود چالش های توجه است. حتی اگر فکر می‌کنید فرزندتان ممکن است یک خیال‌پرداز آرام و خجالتی یا پسر بچه‌ای فعال باشد که دوست دارد خشن بازی کند، ارزشش را دارد.

با یک متخصص تماس بگیرید

برای اطمینان از اینکه هیچ یک از علائم ADHD را نادیده نمی گیرید، با یک متخصص تماس بگیرید. حفظ یک خط ارتباطی بدون قضاوت و باز با فرزندتان نیز بسیار مهم است. این می تواند فرزند شما را تشویق کند که با شما صادق باشد و رابطه شما را جایی در نظر بگیرد که مجبور نیست علائم خود را پنهان کند. در نهایت، جستجوی حمایت برای خود نیز حیاتی است. پیدا کردن درمانگر خود می تواند اطمینان حاصل کند که به نیازهای عاطفی خود توجه می کنید تا بتوانید تا حد امکان در کنار فرزندتان حضور داشته باشید.

پدر و مادر بودن یکی از بزرگترین موهبت ها و چالش برانگیزترین نقش هاست. در حالی که در نظر گرفتن اینکه آیا کودک شما رنج می برد می تواند ترسناک باشد، دریافت حمایت بی قید و شرط در دوران سخت می تواند زندگی را تغییر دهد. همانطور که گفته شد، به همان اندازه مهم است که شما به همان میزان از خود حمایت کنید. شما تنها نیستید و سزاوار مراقبتی هستید که به دیگران می کنید.